 |
|
|  Σάββατο 27/4
ECONOMIST
O Μητσοτάκης πιθανός διάδοχος τής Φον ντερ Λάιεν
iefimerida.gr
Μπορεί να εθεωρείτο μέχρι πρότινος σχεδόν αυτονόητη μια δεύτερη θητεία τής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στο τιμόνι της Κομισιόν, αλλά ευρωπαϊκά ΜΜΕ εμφανίζουν το τελευταίο διάστημα λίστες με ονόματα υποψηφίων αντικαταστατών της, μεταξύ των οποίων και εκείνο τού Κυριάκου Μητσοτάκη.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα τού έγκυρου Economist, που βάζει στο κάδρο τον Έλληνα πρωθυπουργό ως πιθανό υποψήφιο για το τιμόνι της Κομισιόν σημειώνοντας:
«Μια αποτυχία του υποψηφίου που προτείνουν οι ηγέτες της ΕΕ να εξασφαλίσει την πλειοψηφία στο Ευρωκοινοβούλιο θα οδηγήσει την κατάσταση σε αδιέξοδο. Αν όχι η Φον ντερ Λάιεν, τότε ποιος;
»Ο Μάριο Ντράγκι, ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας και πρώην αφεντικό της ΕΚΤ, θα δημοσιοποιήσει σύντομα μια έκθεση για το μέλλον της ευρωπαϊκής οικονομίας, το οποίο πιθανώς να συμβαδίζει με το ομοσπονδιακό όραμα του κ. Μακρόν και θα εντυπωσιάσει τους ευρωβουλευτές που αναζητούν μια ισχυρή φυσιογνωμία. Όμως είναι 76 ετών και δεν έχει παίξει κανέναν ρόλο στην προεκλογική εκστρατεία για τις ευρωεκλογές.
»Άλλοι της Κεντροδεξιάς, όπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, θα αντιμετώπιζαν ανάλογα ερωτήματα με εκείνα που αντιμετωπίζει η απερχόμενη πρόεδρος. Γι’ αυτόν τον λόγο η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν εξακολουθεί να έχει τις περισσότερες πιθανότητες. Αλλά ο δρόμος για μια δεύτερη θητεία είναι πιθανό να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα», αναφέρει ο Economist.
Στο σενάριο μιας υποψηφιότητας Μητσοτάκη για το τιμόνι της Κομισιόν είχε αναφερθεί την περασμένη εβδομάδα και το Euronews, περιλαμβάνοντας τον Έλληνα πρωθυπουργό σε λίστα επτά «μνηστήρων», μαζί με τον Μάριο Ντράγκι, την Κρισταλίνα Γκεοργκίεβα (πρώην επίτροπο Προϋπολογισμού της ΕΕ και νυν διευθύντρια του ΔΝΤ), τον Κροάτη πρωθυπουργό Αντρέι Πλένκοβιτς, την πρόεδρο της Ευρωβουλής, Ρομπέρτα Μέτσολα, την επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τον πρόεδρο της Ρουμανίας, Κλάους Γιοχάνις.
Όπως ανέφερε το σχετικό απόσπασμα τού δημοσιεύματος, ο Κυριάκος Μητσοτάκης «θα μπορούσε να αποδειχθεί άλλος ένας άσος στο μανίκι του ΕΛΚ, αν τα πράγματα γίνουν δύσκολα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
»Σε ένα πρόσφατο tweet, ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, Μάνφρεντ Βέμπερ δήλωσε ότι ο Μητσοτάκης "αντιπροσωπεύει την ηγεσία του ΕΛΚ στα καλύτερά της" -λόγια που μάλλον δεν θα χρησιμοποιούσε για τη Φον ντερ Λάιεν.
»Ο Μητσοτάκης είναι συμπαθής στους συναδέλφους ηγέτες της ΕΕ και θα μπορούσε να αποτελέσει και μια καλή επιλογή για την προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αν το ΕΛΚ δεν καταφέρει να εξασφαλίσει το πόστο της Κομισιόν».
Στα υπέρ μιας υποψηφιότητας Μητσοτάκης το Euronews περιέλαβε την εμπειρία του ως Ευρωπαίου ηγέτη, την καλή γνώση της Αγγλικής και της Γαλλικής και ικανή γνώση της Γερμανικής, ώστε να μπορεί να απευθύνεται στην ολομέλεια της Ευρωβουλής στην ετήσια ομιλία για την κατάσταση της Ένωσης, ενώ στα «κατά» θέτει την «οσμή εσωτερικών σκανδάλων», που «θα μπορούσε να τον καταστήσει επικίνδυνη επιλογή».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
