 |
|
|  Δευτέρα 29/4
Πράσινο φως για το πλατύτερο υποθαλάσσιο τούνελ στην Ευρώπη
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η κατασκευή τού νέου τούνελ τού λιμανιού τής Γένοβας ξεκίνησε και θα συνδέει τη δυτική με την ανατολική πλευρά τής πόλης, διευκολύνοντας την κυκλοφορία των οχημάτων.
Η Γένοβα είναι η έκτη πόλη της Ιταλίας σε πληθυσμό, τρίτη στο βόρειο τμήμα της και αποτελεί μέρος του εμπορικού τριγώνου Τορίνο-Γένοβα-Μιλάνο. Η ιστορία της συνδέεται πολύ έντονα με το εμπόριο και την ναυτιλία, με αποτέλεσμα το λιμάνι της να είναι εδώ και αιώνες το πιο σημαντικό της χώρας. Εξάλλου, σύμβολο της πόλης είναι ο φάρος της, γνωστός ως «La lanterna».
Μετά από χρόνια συζητήσεων, αυτό το φιλόδοξο έργο υποδομής πήρε το πράσινο φως και αναμένεται να ολοκληρωθεί μέχρι το καλοκαίρι του 2029. Ο δήμαρχος της Γένοβας, Marco Bucci, μίλησε με πολύ κολακευτικά σχόλια για την έναρξη των έργων που θα αναδιαμορφώσουν την εικόνα της Γένοβας. Τόνισε πώς το νέο τούνελ θα βελτιώσει τη ροή της κυκλοφορίας στην πόλη, καθιστώντας την ασφαλέστερη και πιο φιλική προς το περιβάλλον και τους πολίτες.
Ιταλοί αξιωματούχοι, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Μεταφορών, Matteo Salvini, ανέφεραν για το νέο τούνελ ότι αποτελεί σύμβολο της εγχώριας μηχανικής αρτιότητας, παρουσιάζοντας καινοτόμες μεθόδους σχεδιασμού.
Μόλις ολοκληρωθεί, το τούνελ θα εκτείνεται σε μήκος 3,4 χιλιομέτρων και θα φτάνει έως και τα 45 μέτρα κάτω από τον βυθό της θάλασσας του λιμανιού.
Θα είναι το μεγαλύτερο υποθαλάσσιο τούνελ της Ιταλίας και ευρύτερα της Ευρώπης, με κάθε «σωλήνα» να έχει εξωτερική διάμετρο 16 μέτρων για να εξυπηρετεί την κυκλοφορία δύο κατευθύνσεων.
Παράλληλα, η κατασκευή νέου τούνελ θα απελευθερώσει περισσότερα από 25.000 τετραγωνικά μέτρα αστικού χώρου, επιτρέποντας τη δημιουργία πάρκων και έργων αστικής ανάπλασης, ειδικά γύρω από τη δυτική είσοδό του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
