Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 1/5

THE INSIDER

Ιδιοκτήτες ξενοδοχείου τής Χαλκιδικής ήταν κατάσκοποι τής Ρωσίας



The Insider,DT,protothema.gr

Κατάσκοποι τής Ρωσίας ήταν οι ιδιοκτήτες ξενοδοχείου στη Χαλκιδική ,με το κατάλυμα να το χρησιμοποιούν και ως καταφύγιο για μέλη τής πανίσχυρης ρωσικής υπηρεσίας ασφαλείας GRU. Το ζεύγος Νικολάι και Ελένα Σαποσνίκοφ αγόρασαν τους τίτλους του ξενοδοχείου Villa Elena το 2009 προσφέροντας το ποσό των 275.000 ευρώ, όπως προκύπτει από το πόρισμα έρευνας της ρωσικής δημοσιογραφικής ομάδας του ιστότοπου The Insider, που δημοσιεύει η εφημερίδα Daily Telegraph. Οι δύο Ανατολικοευρωπαίοι σχετίζονται επίσης με αιματηρές επιθέσεις σε αποθήκες πυρομαχικών στην Τσεχία. Ως κατάσκοποι του Κρεμλίνου, λειτουργούσαν ως πληροφοριοδότες μελών των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Το 2010, ο Νικολάι και η Έλενα μετακόμισαν στο ξενοδοχείο Villa Elena κι ένα χρόνο αργότερα έβαλαν «μπροστά» την επιχείρησή τους. Το τριώροφο κατάλυμα το χρησιμοποιούσαν και ως καταφύγιο μελών της ρωσικής υπηρεσίας ασφαλείας GRU, όπως αναφέρει το σχετικό πόρισμα. Η έρευνα αναφέρει ακόμη ότι, από το 2012 έως το 2018 είχαν καταλύσει στη Villa Elena τουλάχιστον τέσσερα μέλη της Μονάδας 29155, την πανίσχυρη ομάδα της ρωσικής υπηρεσίας ασφαλείας GRU με στόχο την αποσταθεροποίηση ξένων κυβερνήσεων. Ο διοικητής της Μονάδας, στρατηγός Αντρέι Αβεριάνοφ ήταν ανάμεσα σε αυτούς που είχαν καταλύσει στο ελληνικό ξενοδοχείο. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ενωσης Ξενοδόχων Χαλκιδικής κ. Γρηγόρη Τάσιο και με βάση τις λίστες του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος, δεν πρόκειται για ξενοδοχείο αλλά για κατάλυμα άλλου είδους, ενοικιαζόμενα διαμερίσματα ή κατάλυμα βραχυχρόνιας μίσθωσης. Το ζεύγος Σαποσνίκοφ βρίσκεται στο στόχαστρο των αρχών της Πράγας με την κατηγορία ότι το 2014 έβαλαν...πλάτη εξασφαλίζοντας δίοδο σε Ρώσους πράκτορες που ανατίναξαν τουλάχιστον δύο αποθήκες πυρομαχικών στο χωριό Βρμπέτιτσε στα νοτιοανατολικά της χώρας, προκειμένου να αποτραπεί η προμήθεια στρατιωτικού υλικού στην Ουκρανία. Σημειώνεται ότι, οι τσεχικές αρχές ξεκίνησαν τις έρευνες όταν διαπίστωσαν πως η Έλενα είναι ιδιοκτήτρια υπεράκτιας εταιρείας στις νήσους Μάρσαλ και κάτοχος δύο τραπεζικών λογαριασμών στην Ελβετία. Σύμφωνα με το πόρισμα της έρευνας, οι πράκτορες που είχαν τη αμέριστη βοήθεια του ζεύγους Σαποσνίκοφ ήταν οι Αλεξάντερ Μίσκιν και Ανατόλι Τσέπιγκα. Πρόκειται για τους δύο Ρώσους που κατηγορούνται από την κυβέρνηση του Λονδίνου για τη δηλητηρίαση των Σκριπάλ (πατέρα και κόρης) με το νευροτοξικό αέριο νοβιτσόκ στο Σάλσμπερι το 2018. Αυτός που ενορχήστρωσε την επίθεση φέρεται να ήταν ο στρατηγός Αντρέι Αβεριάνοφ. Ο ρωσικός ιστότοπος The Insider έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι το ζεύγος Σαποσνίκοφ ήταν ένα ζευγάρι πρακτόρων δίχως διπλωματική κάλυψη. Ζούσαν μια διπλή ζωή στην Τσεχία, η κυβέρνηση της οποίας ζήτησε το 2023 την έκδοσή τους από την Ελλάδα για τις επιθέσεις στις αποθήκες, που προκάλεσαν τουλάχιστον δύο θανάτους εργαζομένων. Ενώ ο Νικολάι απεβίωσε τον περασμένο Φεβρουάριο από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 62 ετών, η έκδοση της Ελένα εκκρεμεί.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία