 |
|
|  Πέμπτη 2/5
ΠΑΡΑΙΤΗΘΗΚΕ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΔΑ ΔΙΠΛΩΜΑΤΗΣ
...διαμαρτυρόμενη για την πολιτική τών ΗΠΑ στο παλαιστινιακό και τον πόλεμο στην Γάζα
WP,zougla.gr
Η Χάλα Ράριτ, μια βετεράνος διπλωμάτης των ΗΠΑ λειτουργούσε πάντα στους διαδρόμους της εξουσίας και όχι στα φώτα της δημοσιότητας, όταν επέλεξε μια αλλαγή πριν από δύο χρόνια για να γίνει ένα από τα πρόσωπα της αμερικανικής διπλωματίας για τα αραβικά μέσα ενημέρωσης.
«Νόμιζα ότι θα ήταν συναρπαστικό», εξήγησε η Ράριτ σε μια από τις πρώτες της συνεντεύξεις μετά την παραίτησή της από την 18χρονη καριέρα της στο Στέιτ Ντιπάρτμαντ επειδή, όπως είπε, δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την πολιτική της κυβέρνησης Μπάιντεν στη Γάζα.
Σχεδόν επτά μήνες μετά την αμέριστη υποστήριξη της κυβέρνησης προς το Ισραήλ στον πόλεμο κατά της Χαμάς, η Ράριτ έγινε η πρώτη διπλωμάτης καριέρας που παραιτήθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για μια πολιτική που θα ανατρέψει τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον στον αραβικό κόσμο για μια γενιά. Είπε στην Washington Post ότι ένιωθε ότι η συνεχής ροή αμερικανικών όπλων προς το Ισραήλ επέτρεπε την ανθρωπιστική κρίση στη Γάζα και πυροδότησε οργή προς την Ουάσιγκτον στον αραβικό κόσμο. Μέσα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, είπε, οι διπλωμάτες φοβούνται να εκφράσουν απόψεις αντίθετες με την επίσημη πολιτική, σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα ζητήματα κατά τη διάρκεια της καριέρας της, όπου η έντονη συζήτηση ήταν ο κανόνας.
Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρνήθηκε να σχολιάσει τις λεπτομέρειες της παραίτησής της, επικαλούμενο θέμα προσωπικού. Ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν δήλωσε ότι χαιρετίζει τις αντικρουόμενες απόψεις και διαβάζει τα μηνύματα που έρχονται από το επίσημο κανάλι διαφωνίας του υπουργείου.
Η αποκήρυξη της Ράριτ για τον χειρισμό της κρίσης από τον Πρόεδρο Μπάιντεν υπογραμμίζει πώς έχει διχάσει τόσο έντονα την Ουάσιγκτον. Ακόμη και οι κεντρώοι Δημοκρατικοί έχουν γίνει επικριτικοί για τη μεταχείριση των αμάχων στη Γάζα από το Ισραήλ και συζήτησαν τη διακοπή της στρατιωτικής βοήθειας εάν η ισραηλινή συμπεριφορά δεν αλλάξει. Οι πανεπιστημιουπόλεις σε όλη τη χώρα έχουν καταληφθεί από διαδηλώσεις. Και παρόλο που ο Μπλίνκεν βρίσκεται στη Μέση Ανατολή και επιδιώκει να μεσολαβήσει για μια κατάπαυση του πυρός και να αυξήσει τη ροή ανθρωπιστικής βοήθειας στο παλαιστινιακό έδαφος, οι Ισραηλινοί ηγέτες έχουν δηλώσει ότι σχεδιάζουν να εισβάλουν στη νότια πόλη της Ράφα ό,τι κι αν συμβεί.
Ήταν ένα μοναχικό ταξίδι για τη Ράριτ, η οποία είπε ότι πολλοί από τους πρώην συναδέλφους της φοβούνται μήπως στοχοποιηθούν ή περάσουν πειθαρχικό από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επειδή εκφράσουν απόψεις που είναι αντίθετες με την πολιτική των ΗΠΑ. Η κυβέρνηση Μπάιντεν έχει κατευθύνει μια συνεχή ροή όπλων στο Ισραήλ, ακόμη και όταν ανώτεροι αξιωματούχοι των ΗΠΑ έχουν καταδικάσει επιδρομές που έχουν σκοτώσει εργαζομένους στον τομέα της βοήθειας, παιδιά και άλλους πολίτες. Περισσότεροι από 34.000 κάτοικοι της Γάζας έχουν σκοτωθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, σύμφωνα με τις τοπικές υγειονομικές αρχές.
Ακόμα δυο άλλοι υπάλληλοι του Στέιτ Ντιπάρτμεντ παραιτήθηκαν σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την πολιτική της κυβέρνησης. Και οι δύο ζούσαν στην Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με την Ράριτ.
«Πιστεύω στη δύναμη να αλλάζεις τα πράγματα από μέσα. Πιστεύω στη δύναμη του καλού μέσω της διπλωματίας. Θέλω ακόμα να το πιστεύω», είπε η Ράριτ, η οποία μέχρι την περασμένη εβδομάδα ήταν μια από τους αραβόφωνους εκπροσώπους του Στέιτ Ντιπάρτμεντ με έδρα το Ντουμπάι. «Αλλά στο τέλος της ημέρας, ήταν απολύτως σαφές σε μένα μέσα από τόσες πολλές συζητήσεις ότι δεν είχα καμία εντός του τμήματος, ίσως μόνο ο γραμματέας, αλλά κανένας αξιωματικός της υπηρεσίας Εξωτερικών δεν μπορούσε πραγματικά να κάνει οποιαδήποτε αλλαγή».
Η Ράριτ, η οποία μεγάλωσε στη Νεβάδα και την Καλιφόρνια και ειδικεύτηκε στις διεθνείς υποθέσεις και τις σπουδές στη Μέση Ανατολή στο Πανεπιστήμιο George Washington, εντάχθηκε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ αμέσως μετά το μεταπτυχιακό στο Georgetown. «Ήθελα να βοηθήσω τη χώρα μου. Ήθελα οπωσδήποτε να προσπαθήσω να ενισχύσω τις σχέσεις μεταξύ άλλων εθνών και των Ηνωμένων Πολιτειών», είπε.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας της, εργάστηκε για τη χρηματοδότηση της αντιτρομοκρατίας στο Κατάρ, τον βίαιο εξτρεμισμό στη Νότια Αφρική και ως πολιτική αξιωματούχος στην Υεμένη, μεταξύ άλλων πόστων.
Όμως, ξεκινώντας τον Οκτώβριο, η Ράριτ είπε ότι είχε αρνηθεί να δώσει συνεντεύξεις στα αραβικά μέσα ενημέρωσης για τη Γάζα, επειδή ένιωθε ότι τα επίσημα σημεία συζήτησης θα φουντώσουν την κατάσταση και αντί να την κουλάρουν.
Τα σημεία συζήτησης «ήταν προκλητικά», είπε. «Συχνά αγνοούσαν εντελώς τους Παλαιστίνιους. Από την αρχή ήταν πολύ, πολύ βαρύ αυτό το «Το Ισραήλ έχει δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του». Ναι, το Ισραήλ έχει το δικαίωμα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, αλλά δεν γινόταν κουβέντα για τα δεινά των Παλαιστινίων. Εγώ, με καλή συνείδηση, δεν μπορούσα να πάω στην αραβική τηλεόραση με αυτά τα σημεία συζήτησης. Το μόνο που θα κατάφερνα είναι να κάνω κάποιον να θέλει να πετάξει το παπούτσι του στην τηλεόραση, να θέλει να κάψει μια αμερικανική σημαία ή, χειρότερα, να ρίξει έναν πύραυλο στα στρατεύματά μας».
«Είπα: “Δεν θα είμαι ο λόγος για τον οποίο κάποιος μισεί περισσότερο την Αμερική”», είπε.
Η Ράριτ είπε ότι φοβόταν ότι τα παιδιά που έμειναν ορφανά από τον πόλεμο μπορεί τελικά να «πάρουν ένα όπλο και να ζητήσουν εκδίκηση. Προωθούμε έναν κύκλο εκδίκησης γενεών που δεν κάνει τους Ισραηλινούς πιο ασφαλείς», είπε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
