 |
|
|  Παρασκευή 3/5
Οι γκάγκστερ τών Βαλκανίων έγιναν κορυφαίοι προμηθευτές κοκαΐνης τής Ευρώπης
Reuters,zougla.gr
Το 2018 ο έμπορος κοκαΐνης Σλόμπονταν Κοστόφσκι διέφυγε από φυλακή της Βραζιλίας όπου εξέτιε την ποινή του και επέστρεψε στην Ευρώπη με πλαστό διαβατήριο.
Ο έμπειρος Σέρβος θυμήθηκε σύντομα στις παλιές του συνήθειες, σύμφωνα με την αστυνομία. Τον περασμένο Αύγουστο ο Κοστόφσκι συνελήφθη στο Βελιγράδι, με την κατηγορία ότι είχε μεταφέρει 2,7 μετρικούς τόνους κοκαΐνης από την Βραζιλία μΆ ένα σκάφος μήκους 22 μέτρων που συνελήφθη κοντά στις Καναρίους νήσους.
Ο «Στρατηγός» όπως τον αποκαλούσαν οι συνεργάτες του, διακινούσε «μεγάλες ποσότητες» της άσπρης σκόνης προς την «Ευρώπη για μεγάλη χρονική περίοδο», ανέφερε η σερβική αστυνομία σε μια έκθεσή της του 2022, οποία έχει στην διάθεσή του κατΆ αποκλειστικότητα το πρακτορείο Reuters. Ο Κοστόφσκι που είναι σήμερα 70 ετών ζούσε επί χρόνια στην Βραζιλία. Σύμφωνα με την έκθεση της σερβικής αστυνομίας, η παραμονή του αυτή στην Βραζιλία του επέτρεψε να αναπτύξει στενές διασυνδέσεις με παραγωγούς κοκαΐνης στις γειτονικές χώρες Κολομβία, Βολιβία και Περού και να κανονίζει την μεταφορά των ναρκωτικών προς την Ευρώπη.
Ο Κοστόφσκι που δεν έχει ακόμη απολογηθεί κρατείται σε φυλακή του Βελιγραδίου περιμένοντας την δίκη, σύμφωνα με έναν εκπρόσωπο του γραφείου ανώτατου εισαγγελέα. Ο δικηγόρος του Κοστόφσκι αρνήθηκε να προβεί σε σχόλια.
Η επιστροφή του Κοστόφσκι στην Ευρώπη το 2018 συνέπεσε με μία ευοίωνη χρονική στιγμή για το εμπόριο κοκαΐνης στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Καθώς η παραγωγή στην Νότια Αμερική αυξήθηκε την περασμένη δεκαετία, οι διακινητές των Βαλκανίων ήταν σε ιδανική θέση για να καλύψουν την ζήτηση στην Ευρώπη, σύμφωνα με τις αρχές. Αυτή τη στιγμή καθορίζουν το σύνολο της διακίνησης της κοκαΐνης από τα εργαστήρια παραγωγής της στις ¶νδεις έως τα βαποράκια του δρόμου στο Παρίσι, Λονδίνο και Βερολίνο, συμβάλλοντας στο να μετατραπεί η Ευρώπη στην υπΆ αριθμόν ένα αγορά κοκαΐνης στον κόσμο, όπως δείχνει η έκθεση που έχει στην διάθεση το Reuters.
Το έκαναν αυτό αξιοποιώντας τις επαφές τους στους κύκλους των εγκληματιών μέσα στις κοινότητες της διασποράς των Βαλκανίων και στις δύο όχθες του Ατλαντικού και διεισδύοντας στο σύστημα ναυτιλιακών εταιρειών το οποίο διακινεί όπως εκτιμάται το 90% των αγαθών παγκοσμίως, σύμφωνα με Αμερικανούς, Ευρωπαίους και Λατινοαμερικάνους αξιωματούχους των υπηρεσιών δίωξης ναρκωτικών.
«Όταν μιλάμε για αποστολές μεγάλης κλίμακας για τον εφοδιασμό της ευρωπαϊκής ηπείρου, η μόνη ομάδα που είναι ηγεμονική είναι τα Βαλκάνια», δήλωσε ο Ίβο Σίλβα, ντετέκτιβ της ομοσπονδιακής αστυνομίας της Βραζιλίας, ο οποίος ερεύνησε την δραστηριότητα του Κοστόφσκι στα τέλη της δεκαετίας του 2000 στο πλαίσιο της Επιχείρησης Niva, μιας από τις πρώτες μεγάλες έρευνες για τους Βαλκάνιους διακινητές κοκαΐνης που δρούσαν από τη Βραζιλία.
Οι βαλκανικές οργανώσεις διακίνησης έχουν αποφύγει την εκ των άνω προς τα κάτω δομή των καρτέλ του Μεξικού και της Κολομβίας, δουλεύοντας αντίθετα σε μικρούς πυρήνες που είναι εξαιρετικά κινητικοί, μυστικοπαθείς και ικανοί να διακινούν εκπληκτικά μεγάλα φορτία κοκαΐνης, δήλωσαν αξιωματούχοι της δίωξης ναρκωτικών. Αν και οι συμμορίες δεν είναι μονολιθικές και έχουν εμπλακεί στις δικές τους αιματηρές, εσωτερικές διαμάχες, συλλογικά στις κλίκες αυτές έχει δοθεί από τις αρχές επιβολής του νόμου το προσωνύμιο Βαλκανικό Καρτέλ. Έχει αποδειχθεί ότι είναι δύσκολο να διεισδύσει κάποιος στα δίκτυά τους και ακόμη δυσκολότερο να τα διαλύσει.
«Δεν υπάρχει αυστηρή ιεραρχική δομή στο Βαλκανικό Καρτέλ», δήλωσε στο Reuters ένας πρώην αξιωματούχος της Αμερικανικής Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών (DEA) ο οποίος έχει διεξάγει έρευνες για αυτούς τους γκάγκστερ. «Δεν υπάρχει νονός».
Το βαλκανικό δακτυλικό αποτύπωμα μπορεί να βρεθεί τώρα στις περισσότερες περιπτώσεις της κοκαΐνης που μπαίνει στην Ευρώπη κάθε χρόνο, δήλωσαν Αμερικανοί και Ευρωπαίοι αξιωματούχοι της δίωξης ναρκωτικών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
