Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Πέμπτη 9/5

Φτάνει εως και 500% !!!

Δραματική αύξηση καρκίνων τού παχέος εντέρου σε παιδιά, έφηβους και νέους την τελευταία 20ετία



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Aνησυχητική αύξηση των περιστατικών καρκίνου του παχέους εντέρου στις ΗΠΑ, ιδίως στα παιδιά και τους έφηβους, εντόπισαν ερευνητές ,οπως προκύπτει απο σχετική μελέτη. Συγκεκριμένα, μεταξύ του 1999 και του 2020-περίοδος για την οποία υπάρχουν αναλυτικά στοιχεία- το ποσοστό των καρκίνων τού παχέος εντέρου αυξήθηκε κατά 500% στα παιδιά ηλικίας 10-14 ετών, κατά 333% στους έφηβους ηλικίας 15-19 ετών και κατά 185% στους νέους ενήλικες ηλικίας 20-24 ετών. Χρησιμοποιώντας δεδομένα από τη βάση «Wonder Database» των Κέντρων Ελέγχου Ασθενειών στις ΗΠΑ, οι ερευνητές υπολόγισαν τις τάσεις στα ποσοστά καρκίνου τού παχέος εντέρου για άτομα ηλικίας 10-44 ετών το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα. Το 2020,διαπιστώθηκε οτι 0,6 παιδιά ηλικίας 10-14 ετών ανά 100.000 πληθυσμού διαγνώστηκαν με καρκίνο του παχέος εντέρου σε σύγκριση με 0,1 ανά 100.000 το 1999. Οι διαγνώσεις στους έφηβους 15-19 ετών αυξήθηκαν από 0,3 σε 1,3 ανά 100.000 και στους νέους ενήλικες 20-24 ετών από 0,7 σε 2 ανά 100.000. Οι ερευνητές διευκρινίζουν ότι ο αριθμός των κρουσμάτων στα παιδιά και τους έφηβους δεν είναι αρκετά υψηλός για να προτείνεται η ευρεία χρήση κολονοσκόπησης, αλλά θα πρέπει να εξεταστούν πιο εξατομικευμένες προσεγγίσεις. Κλιμάκωση διαπιστώθηκε επίσης στις μεγαλύτερες ηλικίες, με τα ποσοστά να αυξάνονται κατά 71% στις ηλικίες 30-34 ετών, κατά 58% στις ηλικίες 35-39 ετών και κατά 37% στις ηλικίες 40-44 ετών. Η τελευταία ηλικιακή ομάδα μπορεί να είχε τη μικρότερη ποσοστιαία αύξηση, ωστόσο είχε το υψηλότερο ποσοστό εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου φθάνοντας τα 20 περιστατικά ανά 100.000 άτομα το 2020. Οι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν οικογενειακό ιστορικό φλεγμονώδους νόσου τού εντέρου ή καρκίνου τού παχέος εντέρου, ενώ οι τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν την παχυσαρκία, τη χρήση καπνού, την κατανάλωση αλκοόλ και τις διατροφικές συνήθειες, όπως χαμηλή πρόσληψη φυτικών ινών, κατανάλωση επεξεργασμένων κρεάτων και ζαχαρούχων ποτών και διατροφή με πολλά λιπαρά. Η καθιστική ζωή, η παρουσία βακτηρίων που τείνουν να προκαλούν όγκους, η χρήση αντιβιοτικών και τα διατροφικά πρόσθετα είναι πιθανοί, αλλά όχι σταθερά αποδεδειγμένοι παράγοντες που συμβάλλουν στον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παχέος εντέρου.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία