 |
|
|  Δευτέρα 20/5
ΝΕΚΡΟΙ Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΑΙ Ο ΥΠΕΞ ΤΟΥ ΙΡΑΝ
Επέβαιναν σε ελικόπτερο που κατέπεσε και συνετρίβη υπο κακές καιρικές συνθήκες
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τον θάνατο του προέδρου του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί και του υπουργού Εξωτερικών της χώρας, Χουσέιν Αμιραμπντολαχιάν, ανακοίνωσε η κρατική τηλεόραση της χώρας λίγη ώρα μετά τον εντοπισμό των συντριμμιών του ελικοπτέρου στο οποίο επέβαιναν και το οποίο συνετρίβη το απόγευμα της Κυριακής υπό πολύ κακές καιρικές συνθήκες.
«Ο Αγιατολάχ μαρτύρησε» έγραψε σε ανάρτησή του το πρακτορείο ειδήσεων Tasnim.
Την είδηση μετέδωσε και τo ιρανικό πρακτορείο Mehr αναφέροντας ότι όλοι οι επιβαίνοντες στο ελικόπτερο «έγιναν μάρτυρες».
Εκτός από τον πρόεδρο του Ιράν και τον υπουργό Εξωτερικών της χώρας, στο ελικόπτερο επέβαιναν άλλα επτά άτομα, τα οποία επίσης θεωρούνται νεκρά. Πρόκειται για τον κυβερνήτη της επαρχίας του Ανατολικού Αζερμπαϊτζάν, Μαλέκ Ραχματί, τον ιμάμη της προσευχής της Παρασκευής της Ταμπρίζ, Mohammad Ali Alehashem καθώς και έναν πιλότο, τον συγκυβερνήτη, τον αρχηγό πληρώματος, τον επικεφαλής ασφαλείας και έναν άλλο σωματοφύλακα.
Ο πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας Εμπραχίμ Ραϊσί εξελέγη το 2021 και ήταν 63 ετών και ο υπουργός Εξωτερικών Χουσέιν Αμιραμπντολαχιάν ανέλαβε το αξίωμα επίσης το 2021 και ήταν 60.
Το ελικόπτερο Bell 212 στο οποίο επέβαινε ο Ραϊσί και τα άλλα 8 άτομα εντοπίστηκε κατεστραμμένο και καμμένο λίγο πριν τις 6 τα ξημερώματα σήμερα, Δευτέρα.
Πλάνα από drone από τα συντρίμμια τράβηξε η Ερυθρά Ημισέληνος και μεταδόθηκαν στα κρατικά μέσα ενημέρωσης του Ιράν. Το πρακτορείο ειδήσεων FARS παρουσίασε το σημείο της συντριβής σε μια απότομη, δασώδη πλαγιά, με ελάχιστα απομεινάρια από το ελικόπτερο πέρα από μια γαλανόλευκη ουρά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
