 |
|
|  Τρίτη 21/5
Η οικονομική αστυνομία τής Ιταλίας κατάσχεσε δεκάδες Fiat Topolino
Bloomberg,zougla.gr
Αυξάνεται η ένταση μεταξύ της κυβέρνησης της Ιταλίας και της αυτοκινητοβιομηχανίας Stellantis. Η οικονομική αστυνομία της Ιταλίας κατάσχεσε δεκάδες Fiat Topolino στο λιμάνι του Λιβόρνο διότι η κυβέρνηση της Ιταλίας θεωρεί ότι το πιο μικρό μοντέλο της Fiat δεν πρέπει να φέρει την ιταλική σημαία, καθώς κατασκευάζεται στο Μαρόκο.
Η κυβέρνηση της Τζόρτζια Μελόνι έχει βάλει στο στόχαστρο την αυτοκινητοβιομηχανία Stellantis επειδή διαφωνεί με τις προσπάθειες της αυτοκινητοβιομηχανίας να μειώσει την παραγωγική δυνατότητα των ιταλικών εργοστασίων και να υλοποιήσει ένα ευρύ πρόγραμμα απολύσεων και περικοπών.
Η Stellantis N.V. είναι ένας πολυεθνικός ευρωαμερικανικός όμιλος κατασκευής αυτοκινήτων, που ιδρύθηκε τον Ιανουάριο του 2021 βάσει μιας διασυνοριακής συγχώνευσης 50% – 50% μεταξύ του ιταλο-αμερικανικού ομίλου Fiat Chrysler Automobiles και του γαλλικού ομίλου PSA. Έχει την έδρα του στο ‘Αμστερνταμ της Ολλανδίας. Από τον Μάιο του 2021, η Stellantis είναι η έκτη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία παγκοσμίως (πίσω από τον όμιλο Volkswagen, την Toyota, την Renault – Nissan – Mitsubishi Alliance, την General Motors και την Hyundai Motor Group). Η εταιρεία είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Μιλάνου Borsa Italiana, στο χρηματιστήριο του Παρισιού και στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης.
Η κύρια δραστηριότητα της Stellantis είναι ο σχεδιασμός, η ανάπτυξη, η κατασκευή και η πώληση αυτοκινήτων των εταιρειών (με αλφαβητική σειρά) Abarth, Alfa Romeo, Chrysler, Citroën, Dodge, DS Automobiles, Fiat, Fiat Professional, Jeep, Lancia, Maserati, Mopar, Opel, Peugeot, Ram και Vauxhall. Ο όμιλος Stellantis έχει 300.000 υπαλλήλους, με παρουσία σε περισσότερες από 130 χώρες και με εγκαταστάσεις παραγωγής σε 30 χώρες.
Τα οχήματα μπλοκαρίστηκαν στο λιμάνι του Λιβόρνο για εικαζόμενες παραβιάσεις του αποκαλούμενου νόμου Made in Italy, ο οποίος ήδη ανάγκασε τη μητρική εταιρεία της Fiat Stellantis να μετονομάσει το σπορ αυτοκίνητό της Alfa Romeo Milano σε Junior, αναφερει το Bloomberg.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
