 |
|
|  Τρίτη 21/5
Κτηνοτρόφος πυροβόλησε και σκότωσε διαρρήκτη στο Κιλκίς
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Νεκρός έπεσε ένας 45χρονος άνδρας που δέχθηκε πυρά από καραμπίνα το βράδυ της Δευτέρας στις Μουριές, στο Κιλκίς.
Σύμφωνα με πληροφορίες, όλα έγιναν όταν ο 45χρονος από τη Γεωργία που έχασε τη ζωή του, μαζί με ακόμα τρία άτομα (έναν 38χρονο φίλο του, τον 15χρονο γιο του φίλου του και τον 16χρονο φίλο του γιου του), πήγαν σε κτηνοτροφική μονάδα της περιοχής και ο 54χρονος ιδιοκτήτης πυροβόλησε προς το μέρος τους με την καραμπίνα. Αμέσως μετά τα άτομα μπήκαν στο αυτοκίνητο με το οποίο μετέβησαν στο σημείο και αποχώρησαν.
Λίγη ώρα αργότερα τους εντόπισε η ΕΛΑΣ εντός του οικισμού στις Μουριές και διαπιστώθηκε ότι ο 45χρονος είχε χάσει τη ζωή του.
Σύμφωνα με τον πρόεδρο της κοινότητας Μουριών, Θοδωρή Τυριακιδη τα άτομα αυτά ήταν γνωστά για την παραβατικη τους δράση στην περιοχή και το βραδυ της Δευτέρας πήγαν στην κτηνοτροφική μονάδα του δράστη για να κλέψουν και αυτός πυροβόλησε από άμυνα, ενώ αμέσως μετά ειδοποίησε την αστυνομία για να ενημερώσει για το περιστατικό.
Ο 54χρονος συνελήφθη και κατηγορείται για ανθρωποκτονία, ενώ οι αστυνομικοί πέρασαν χειροπέδες και στα άλλα τρία άτομα που ήταν με τον 45χρονο, τα οποία κατηγορούνται για απόπειρα ληστείας.
Σύμφωνα με τον πατέρα του δράστη (οι δύο τους ζουν μαζί, ενώ ο 54χρονος, που είναι ανύπαντρος και δεν έχει παιδιά, συνηθίζει να μένει στη μονάδα), οι τέσσερις πήγαν το βράδυ της Δευτέρας στην κτηνοτροφική μονάδα, έσπασαν την πόρτα και φώναζαν ότι θα σκοτώσουν τον γιο του. Εκείνος φοβήθηκε, γιατί άνοιξαν την πόρτα της αποθήκης χρησιμοποιώντας ένα τσεκούρι και ένα πυροσβεστήρα, άρχισαν να κλέβουν πράγματα και εργαλεία και τους πυροβόλησε.
Ακόμη, είπε πως ο γιος τού ενός από τα άτομα που πήγαν στη μονάδα, δούλευε εκεί παλιότερα και ο δράστης τον απέλυσε επειδή τον έκλεβε και ήθελαν να πάρουν εκδίκηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
