|
| Πέμπτη 30/5
Ο Πούτιν «δείχνει» διάδοχο
Διόρισε τον Αλεξέι Ντιούμιν γραμματέα τού Κρατικού Συμβουλίου
Reuters,zougla.gr
Ο Ρώσος πρόεδρος, Βλαντιμίρ Πούτιν, διόρισε την Τετάρτη τον Αλεξέι Ντιούμιν, πρώην σωματοφύλακά του, ως γραμματέα του συμβουλευτικού Συμβουλίου της Επικρατείας. Πρόκειται για μία κίνηση που τροφοδοτεί περαιτέρω τις εικασίες ότι τον προορίζει για τον διάδοχό του στην προεδρία της χώρας, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Reuters.
Ο Πούτιν επανεξελέγη για μια ακόμα εξαετή θητεία τον Μάρτιο και έχρισε τον Μάιο τον Ντιούμιν, 51 ετών, σύμβουλό του σε ζητήματα άμυνας, φέρνοντάς τον στη Μόσχα και πιο κοντά στο κέντρο της εξουσίας, αναφέρει στην ανάλυσή του το Reuters.
«Η ελίτ της Ρωσίας είναι βουβή με τον διορισμό του Ντιούμιν ως γραμματέα του Κρατικού Συμβουλίου», δήλωσε στο Telegram ο Σεργκέι Μάρκοφ, πρώην σύμβουλος του Κρεμλίνου και υποστηρικτής του Πούτιν.
«Αυτό θεωρείται ως επιβεβαίωση ότι ο Ντιούμιν είναι ο μελλοντικός πρόεδρος της Ρωσίας, η επιλογή του Πούτιν», είπε ο Μάρκοφ, προσθέτοντας ότι αυτό έλεγαν οι φήμες εδώ και καιρό.
Δεν υπάρχει δημόσιος διάλογος ή αξιόπιστες πληροφορίες σχετικά με το ποιος θα μπορούσε τελικά να διαδεχθεί τον Πούτιν, ο οποίος είναι 71 ετών και αναμένεται να κυβερνήσει για χρόνια, αλλά οι διορισμοί του συγκεντρώνουν την προσοχή για πιθανές ενδείξεις που ενδεχομένως να αποκαλύπτουν το όνομα του επόμενου υποψηφίου για την προεδρία.
Η δημόσια αναγνώριση ενός πιθανού διαδόχου, ωστόσο, εγκυμονεί ορισμένους κινδύνους στο να θεωρηθεί κανείς ως αμφισβητίας του Ρώσου προέδρου, αλλά το όνομα του Ντιούμιν, μεταξύ άλλων, ήταν εδώ και καιρό αντικείμενο εικασιών μεταξύ της πολιτικής ελίτ της Ρωσίας.
Ο Πούτιν προεδρεύει του συμβουλίου και εδώ και καιρό υπάρχουν εικασίες ότι ο ρόλος του νέου επικεφαλής θα μπορούσε να αποκτήσει μεγαλύτερη σημασία.
Σύμφωνα με τις αλλαγές που πραγματοποίησε ο Πούτιν το 2020, ο ρόλος του Κρατικού Συμβουλίου, που συγκεντρώνει τους επικεφαλής των περιφερειών της Ρωσίας, κατοχυρώθηκε στο σύνταγμα για πρώτη φορά. Οι πολιτικοί αναλυτές θεώρησαν ότι αυτό άνοιξε το δρόμο για να γίνει τελικά μια πιο ισχυρή δύναμη.
Ο Ντιούμιν γεννήθηκε στο Κουρσκ της δυτικής Ρωσίας το 1972 και είναι παντρεμένος ενώ έχει έναν γιο. Παρά τις διάφορες εμφανίσεις του στην κρατική τηλεόραση όλα αυτά τα χρόνια, δεν είναι γνωστό όνομα μεταξύ των Ρώσων εκτός της περιοχής που κυβερνούσε, αλλά είναι πολύ γνωστός στους πολιτικούς κύκλους, τον στρατό και τις υπηρεσίες πληροφοριών.
Ο Ντιούμιν είπε στην εφημερίδα Kommersant το 2016 πώς, ως ένας από τους σωματοφύλακες του Πούτιν, χρησιμοποίησε κάποτε το πιστόλι του για να τρομάξει μια αρκούδα σε μια από τις ορεινές κατοικίες του προέδρου ενώ ο Ρώσος ηγέτης ξεκουραζόταν.
Αποδέκτης του ανώτατου κρατικού βραβείου «Ήρωας της Ρωσίας», ο Ντιούμιν εισήλθε στην Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Φρουρών της Ρωσίας, η οποία διασφαλίζει την ασφάλεια της ελίτ του Κρεμλίνου, το 1995 και ήταν υπεύθυνος για την ασφάλεια του Πούτιν κατά την πρώτη και τη δεύτερη θητεία του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|