 |
|
|  Κυριακή 2/6
Ψάχνουν γυναίκα... αράχνη στην Βραζιλία
Φίλησε τον επιχειρηματία φίλο της και τού έδωσε δηλητηριασμένο γλυκό-Aσαφές ακόμα το κίνητρο τού φόνου
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ανθρωποκυνηγητό έχει εξαπολύσει η βραζιλιάνικη αστυνομία για τον εντοπισμό της Τζούλια Κάτερμολ που κατηγορείται ότι δηλητηρίασε τον επιχειρηματία φίλο της, Λουίζ Όρμοντ.
Τελικά ο ΄Ορμοντ πέθανε,αλλά το κίνητρο τού φόνου δεν ειναι ξεκάθαρο...
Βίντεο που έχουν δημοσιεύσει τοπικά μέσα ενημέρωσης, δείχνει το ζευγάρι να είναι σε ένα ασανσέρ και να φιλιέται με τον άνδρα να κρατάει ένα γλυκό το οποίο πιστεύεται πως είχε κάποιου είδους δηλητήριο μέσα. Πρόκειται για ένα παραδοσιακό βραζιλιάνικο επιδόρπιο.
Οι γείτονες του Λουίζ κάλεσαν την αστυνομία για την άσχημη μυρωδιά που προερχόταν από το σπίτι του στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Όταν έφτασαν οι αστυνομικοί και μπήκαν μέσα, τον βρήκαν νεκρό και σε προχωρημένη αποσύνθεση.
Η νεκροψία-νεκροτομή δεν μπόρεσε να βρει την αιτία του θανάτου του, αν και βρέθηκε σοκολάτα στο πεπτικό του σύστημα. Για αυτό, η αστυνομία πιστεύει ότι ο Λουίζ δηλητηριάστηκε από τη φίλη του, Τζούλια, η οποία ήταν μαζί του.
Η αστυνομία πήρε μια κατάθεση από τη Suyany Breschak, η οποία είναι υπό κράτηση και κατονομάζεται ως συνεργός της Τζούλια. Η Suyany ισχυρίζεται πως το γλυκό είχε μέσα 50 θρυμματισμένα δισκία φαρμάκου που περιείχε μορφίνη και αγόρασε από ένα φαρμακείο εννέα ημέρες πριν τον θάνατό του.
Το σώμα του Όρμοντ βρέθηκε στο πάτωμα. Μάλιστα, η αστυνομία πιστεύει ότι η Κάτερμολ έμεινε με τον νεκρό άνδρα όλο το Σαββατοκύριακο αφού εθεάθη να φεύγει το πρωί της Δευτέρας κρατώντας βαλίτσες.
Ο θυρωρός του κτιρίου του Λουίζ είπε στην αστυνομία ότι ο άνδρας «φαινόταν να είναι υπό την επήρεια κάποιου φαρμάκου ή ναρκωτικών». Πρόσθεσε ότι η Κάτερμολ φαινόταν νευρική όταν την είδε τελευταία φορά και ισχυρίστηκε ότι του είπε πως ο φίλος της ήταν «άρρωστος στο κρεβάτι στο σπίτι».
Εκπρόσωπος της τοπικής αστυνομίας είπε: «Αυτό που συνέβη δείχνει ότι έγινε με εξαιρετική ψυχρότητα. Έμεινε μέσα στο διαμέρισμα του θύματος, μαζί με το πτώμα, για περίπου τρεις ημέρες. Εκεί κοιμήθηκε δίπλα στο πτώμα, έφαγε, έκανε γυμναστική».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
