 |
|
|  Παρασκευή 7/6
Μεταλλευτική εταιρεία εντόπισε στην Νορβηγία το μεγαλύτερο κοίτασμα σπάνιων γαιών στην Ευρώπη
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μια νορβηγική μεταλλευτική εταιρεία ανακοίνωσε την Πέμπτη, παρουσιάζοντας μελέτες, ότι ένα κοίτασμα σπάνιων γαιών στη νοτιοανατολική Νορβηγία είναι το μεγαλύτερο της Ευρώπης.
Σύμφωνα με τη Rare Earths Norway, το κοίτασμα Φένσφελτετ κρύβει 8,8 εκατομμύρια τόνους αυτών των μεταλλευμάτων που είναι αναγκαία για την πράσινη μετάβαση και για εφαρμογές υψηλής τεχνολογίας. Είναι δηλαδή κατά πολύ μεγαλύτερο από εκείνο της Κιρούνα, στη Σουηδία, που πιστεύεται ότι θα μπορούσε να δώσει 1-2 εκατομμύρια τόνους.
Η εκτίμηση αυτή, που έγινε σε συνεργασία με την καναδική εταιρεία WSP, κάνει λόγο κυρίως για την ύπαρξη 1,5 εκατ. τόνων μόνιμων μαγνητών, μετάλλων που χρησιμοποιούνται μεταξύ άλλων στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την παραγωγή αιολικής ενέργειας. Η εξόρυξη θα μπορούσε να ξεκινήσει το 2030 με μια επένδυση 10 δισ. κορωνών (867 εκατ. ευρώ) μόνο για την πρώτη φάση, σύμφωνα με τη Rare Earths Norway.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση προσπαθεί να ανεξαρτητοποιηθεί στον τομέα των σπάνιων γαιών. Η Νορβηγία δεν είναι μέλος της, όμως Βρυξέλλες και Όσλο διατηρούν πολύ στενές σχέσεις. Σήμερα, το 98% των σπάνιων γαιών που χρησιμοποιούνται στην ΕΕ εισάγονται από την Κίνα, η οποία διαθέτει σχεδόν μονοπώλιο στον τομέα.
Τον Ιανουάριο του 2023 μια σουηδική εταιρεία ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στην Κιρούνα, στη βόρεια Σουηδία, «το μεγαλύτερο γνωστό κοίτασμα» σπάνιων γαιών στην Ευρώπη. Κανένα από τα ευρωπαϊκά κοιτάσματα δεν είναι σε φάση εκμετάλλευσης επί του παρόντος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
