 |
|
|  Σάββατο 8/6
ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΡΩΣΙΑ
Νεκρή δικαστικός που είχε καταδικάσει αντιπάλους τού Πούτιν - Έπεσε και αυτή από μπαλκόνι,οπως "αυτοκτόνησαν" στο παρελθόν και άλλοι αξιωματούχοι τού καθεστώτος
Daily Mail,protothema.gr
Οι ρωσικές αρχές διεξάγουν έρευνα για τις περιστάσεις τού θανάτου τής δικαστή Νατάλια Λαρίνα που βρέθηκε νεκρή έχοντας πέσει από παράθυρο απο μεγάλο ύψος.
Η Λαρίνα, που ήταν 50 ετών, ήταν γνωστή για τις ποινές κατά αντιπάλων της κυβέρνησης και γενικά του καθεστώτος και υπέρ της μυστικής υπηρεσίας FSB. Είχε ακόμη, όπως αναφέρει η Daily Mail, σημαντική εμπειρία σε ποινικές υποθέσεις.
Τοπικά μέσα ενημέρωσης αναφέρουν ότι, σύμφωνα με πληροφορίες, είχε χάσει μεγάλα χρηματικά ποσά από τηλεφωνική απάτη.
Πριν από τον θάνατό της, αναφέρουν οι ίδιες πληροφορίες, είχε αναφέρει στην αστυνομία ότι οι απατεώνες την είχαν πείσει ότι ο τραπεζικός της λογαριασμός απειλούνταν από ανθρώπους που θέλουν να της στείλουν χρηματικά ποσά για να βοηθήσει την Ουκρανία.
Για αυτό μετέφερε τα χρήματά της, περίπου 1 εκατ. ρούβλια (10.300 ευρώ) σε άλλο λογαριασμό, πέφτοντας έτσι θύμα της απάτης. Οι πληροφορίες λένε ότι ένιωθε αδικημένη και για αυτό άφησε ένα σημείωμα.
Επισήμως, πάντως, δεν επιβεβαιώνονται αυτές οι πληροφορίες.
Είναι ένα είδος απάτης με πολλά θύματα τους τελευταίους μήνες στη Ρωσία, προσθέτει η Daily Mail.
Στο παρελθόν η Λαρίνα, που είχε μια νεαρή κόρη, χειρίστηκε σημαντικές υποθέσεις που αφορούσαν απάτες, όπως και άλλα αδικήματα. Το 2011 είχε, για παράδειγμα, καταδικάσει τον τότε υπουργό Μεταφορών, Μακάροφ γιατί κακοποιούσε σεξουαλικά την κόρη του.]
Ο θάνατος της Λαρίνα έρχεται να προστεθεί σε θανάτους αξιωματούχων και άλλων προσώπων με εξουσία. Σε όλες μάλιστα τις περιπτώσεις, η αυτοκτονία ήταν με τον ίδιο τρόπο: πτώση από μεγάλο ύψος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
