 |
|
|  Tετάρτη 12/6
Κέβιν Σπέισι
Παραδέχτηκε με δάκρυα τις παρενοχλήσεις – «Άπλωνα το χέρι μου παραπάνω»...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο βραβευμένος με Όσκαρ ηθοποιός Κέβιν Σπέισι μίλησε στην εκπομπή του Πιρς Μόργκαν για τις κατηγορίες για παρενόχληση, αλλά και για τα τεράστια χρέη που του άφησαν οι δίκες και τον αναγκάζουν να πουλήσει ακίνητα.
Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης ξέσπασε σε κλάματα καθώς αποκαλύπτει ότι βρίσκεται στα πρόθυρα της πτώχευσης και το σπίτι του στη Βαλτιμόρη βγαίνει σε πλειστηριασμό, καθώς δεν μπορεί πλέον να πληρώνει τους λογαριασμούς. Σε ερώτηση για το πού μένει τώρα, λέει: «Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση είναι ότι δεν είμαι απόλυτα σίγουρος για το πού θα μείνω τώρα, αλλά είμαι στη Βαλτιμόρη από τότε που ξεκινήσαμε τα γυρίσματα του House of Cards εκεί».
Το 2021 είχε διαταχθεί να πληρώσει σχεδόν 31.000.000 δολάρια στο στούντιο που δημιούργησε την επιτυχημένη σειρά του Netflix, House of Cards.
Ακόμη δεν έχει αποφασίσει να κηρύξει πτώχευση, αλλά …«Υπήρξαν μερικές φορές που σκέφτηκα ότι θα καταθέσω αίτηση, αλλά καταφέραμε να το αποφύγουμε, τουλάχιστον μέχρι σήμερα», ανέφερε ο ηθοποιός. Όταν τον ρώτησε ο Μόργκαν πόσα χρήματα του έχουν απομείνει, ο Σπέισι δεν απάντησε ευθέως. Στην αρχή είπε ότι δεν του έχει μείνει τίποτα, μετά ότι ακόμη χρωστάει πολλά για να διευκρινίσει ότι είναι «πολλά εκατομμύρια».
Ο Κέβιν Σπέισι έχει αποφύγει δύο φορές τη χρεοκοπία από τότε που απομακρύνθηκε από το Χόλυγουντ, μετά τις καταγγελίες που έγιναν εναντίον του διπλού νικητή των Όσκαρ για σεξουαλική παρενόχληση, το 2017. Τον Ιούλιο του περασμένου έτους ο Κέβιν Σπέισι βρέθηκε αντιμέτωπος με δίκη στο Southwark Crown Court για εννέα κατηγορίες σεξουαλικών αδικημάτων, σε μια υπόθεση στην οποία εμπλέκονται τέσσερις άνδρες. Ο ηθοποιός αρνήθηκε σθεναρά τους ισχυρισμούς τους και οι ένορκοι τον απάλλαξαν από όλες τις κατηγορίες.
Για τις κατηγορίες σεξουαλικής παρενόχλησης ανέφερε χαρακτηριστικά στον Πιρς Μόργκαν ότι τα προηγούμενα χρόνια «άπλωνε πολύ τα χέρια του», λέγοντας πως άγγιζε κάποιον σεξουαλικά χωρίς να γνωρίζει ότι «ο άλλος δεν ήθελε». Ωστόσο, σε ερώτηση αν η συμπεριφορά του ήταν εγκληματική ο ίδιος απάντησε ότι «ήταν ευγενικός με τους ανθρώπους».
Συγκεκριμένα, ο Μόργκαν τον ρώτησε: «Θα έλεγες ότι όλα αυτά ήταν συναινετικά ή ήταν μια προσπάθεια αποπλάνησης; Αν σε απωθήσουν τότε εξ ορισμού γίνεται μάλλον μη συναινετικό».
Με τον Σπέισι να απαντά: «Θα πρέπει να ενημερώσουν ότι δεν θέλουν, για να καταλάβει κανείς ότι δεν είναι συναινετικό και να σταματήσει».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
