 |
|
|  Πέμπτη 13/6
Αστυνομικοί στην Δανία έψαχναν να εντοπίσουν ένα ποδήλατο και βρήκαν ...κλεμμένα έργα τέχνης
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Στην Κοπεγχάγη, η έρευνα για τη φερόμενη κλοπή ενός ποδήλατου οδήγησε στον εντοπισμό έργων τέχνης που είχαν κλαπεί κατά τη διάρκεια διάρρηξης σε γκαλερί, στα τέλη Μαρτίου, ανακοίνωσε την Τετάρτη η αστυνομία.
Στην πρωτεύουσα της Δανίας, περισσότερα από 17.000 ποδήλατα εκλάπησαν το 2023 και αυτό ακριβώς είναι το έγκλημα που ανησυχεί περισσότερο τους κατοίκους της Κοπεγχάγης, σύμφωνα με μια έρευνα της δημοτικής αρχής. Ορισμένοι οδηγοί ποδηλάτων τοποθετούν σε αυτά GPS, προκειμένου να μπορούν να τα εντοπίζουν ακόμα κι έπειτα από μια κλοπή.
Το σύστημα εντοπισμού στίγματος ενός κλεμμένου ποδηλάτου ήταν που οδήγησε την αστυνομία σε μία διεύθυνση στα νότια προάστια της Κοπεγχάγης, όπου και πραγματοποίησε έρευνα.
«Ήταν κάτι πολύ παραπάνω από ένα κλεμμένο ποδήλατο, το οποίο βρέθηκε στην εν λόγω διεύθυνση», ανέφερε η αστυνομία σε ένα δελτίο Τύπου. «Ένδεκα τρίτροχα ποδήλατα και ηλεκτρικά ποδήλατα, που τα είχαν κλέψει, κατασχέθηκαν. Επιπλέον, βρέθηκε ένας αριθμός έργων τέχνης, που είχαν κλαπεί από μια γκαλερί της Κοπεγχάγης την 31η Μαρτίου», διευκρινίζεται στη σχετική ανακοίνωση.
Επιτόπου συνελήφθησαν δύο άνδρες, ηλικίας 32 και 40 ετών, οι οποίοι θεωρούνται ύποπτοι για διακεκριμένη κλοπή. Η αστυνομία διεξάγει έρευνα για τον τρόπο με τον όποιο κατέληξαν στην κατοχή τους τα έργα τέχνης.
Την 31η Μαρτίου, 20-30 έργα του καλλιτέχνη Κρίστιαν φον Χόρνσλετ εκλάπησαν από την γκαλερί του, σε μια διάρρηξη κατά την οποία είχε χρησιμοποιηθεί ένα αυτοκίνητο για να παραβιαστεί ο χώρος. Δέκα τέσσερα εξ αυτών εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια της έρευνας της αστυνομίας, ανέφερε η ομάδα του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
