|
| Τετάρτη 19/6
...μετά την αποκάλυψη οτι κακοποίησε την πρώην σύντροφό του
Ο γνωστός ράπερ Diddy πέστρεψε το κλειδί τής Νέας Υόρκης έπειτα από αίτημα τού δημάρχου
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο Σον «Diddy» Κομπς επέστρεψε το κλειδί τής Νέας Υόρκης την περασμένη εβδομάδα έπειτα από αίτημα τού δημάρχου Έρικ Άνταμς λόγω τής δημοσίευσης βίντεο τού 2016, στο οποίο ο μεγιστάνας τής μουσικής βιομηχανίας εμφανίζεται να επιτίθεται στην πρώην σύντροφό του, Κάσι.
Ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης ζήτησε την επιστροφή τού κλειδιού μετά την κυκλοφορία του βίντεο τον Μάιο. Σε επιστολή τού δημάρχου που στάλθηκε στα γραφεία του Κομπς στη Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες, τονίζεται η «βαθιά ενόχλησή του» για την επίθεση. «Καταδικάζω σθεναρά αυτές τις ενέργειες και είμαι αλληλέγγυος με όλες τις επιζήσασες ενδοοικογενειακής βίας και τής βίας λόγω φύλου» επισήμανε ο Έρικ Άνταμς.
Το βίντεο, που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 17 Μαΐου, έδειχνε τον Diddy να τρέχει από ένα δωμάτιο ξενοδοχείου και να κυνηγά την πρώην σύντροφό του, τραγουδίστρια τής R&B, Κάσι Βεντούρα, προς το ασανσέρ. Την πιάνει από τον λαιμό και την ρίχνει στο πάτωμα, την κλωτσά, την σπρώχνει και τη σέρνει από τη μπλούζα της. Αργότερα στο βίντεο, επιστρέφει για να την κλωτσήσει ξανά και στη συνέχεια τής πετά ένα αντικείμενο από ένα διπλανό τραπέζι.
Ο Αμερικανός ράπερ, δισκογραφικός παραγωγός και επιχειρηματίας ζήτησε συγγνώμη με μήνυμά του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης λίγο μετά την επανεμφάνιση τού βίντεο, λέγοντας: «Είναι τόσο δύσκολο να αναλογιστείς τις πιο σκοτεινές στιγμές στη ζωή σου, αλλά μερικές φορές πρέπει να το κάνεις αυτό.. . Η συμπεριφορά μου σε αυτό το βίντεο είναι ασυγχώρητη».
Είπε επίσης ότι αναλαμβάνει «την πλήρη ευθύνη για τις ενέργειές του σε αυτό το βίντεο» και ότι «αισθάνθηκε αηδιασμένος τότε όταν το έκανε» και «αισθάνεται αηδιασμένος τώρα».
Μετά τη δημοσίευση τού βίντεο, το πανεπιστήμιο Χάουαρντ ανακάλεσε το τιμητικό πτυχίο που τού είχε απονεμηθεί.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|