 |
|
|  Πέμπτη 20/6
ΚΑΡΠΟΥΖΙ
Το φρούτο «πρωταγωνιστής» τού καλοκαιριού που δροσίζει και προστατεύει
δέρμα, μάτια και μύες
ygeiamou
Στο φρούτο αυτό, γευόμαστε όλη τη δροσιά του καλοκαιριού. Ας
ανακαλύψουμε τα πολλά ευεργετικά οφέλη του καρπουζιού στην υγεία με τη
βοήθεια τής Lara Whitson, πιστοποιημένης διαιτολόγου στην Κλινική
Cleveland.
Αρχικά, το καρπούζι περιέχει άφθονο νερό ( 92%) και ελάχιστες
θερμίδες – μόλις 46 θερμίδες ανά φλιτζάνι.
Είναι πλούσιο σε κάλιο (170 χιλιοστόγραμμα), ένα απαραίτητο μέταλλο
για την υποστήριξη και λειτουργία των νεύρων, των μυών και την
ισορροπία των υγρών στο σώμα μας. Επιπλέον, είναι πηγή της
αντιοξειδωτικής βιταμίνης C και της βιταμίνης Α.
Το καρπούζι συμβάλει στο αίσθημα κορεσμού. Μελέτη του 2019 σε 33
υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, έδειξε ότι όσοι έτρωγαν καθημερινά
καρπούζι αντί για μπισκότα χαμηλών λιπαρών για τέσσερις εβδομάδες,
ανέφεραν λιγότερη πείνα.
Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν ότι η τακτική κατανάλωση καρπουζιού προάγει
την καλή υγεία και μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο χρόνιων ασθενειών
όπως ο διαβήτης, η παχυσαρκία, οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο
καρκίνος. Αυτό είναι πιθανό να οφείλεται, εν μέρει, στα αντιοξειδωτικά
του, τα οποία βοηθούν στην προστασία του σώματος από το στρες και στην
πρόληψη ή την επιβράδυνση της κυτταρικής βλάβης. Μάλιστα σε μικρή
μελέτη, διαπιστώθηκε ότι το εκχύλισμα καρπουζιού συμβάλλει στη μείωση
της αρτηριακής πίεσης σε ενήλικες μέσης ηλικίας με υπέρταση και
παχυσαρκία.
Επιπλέον, τα αντιοξειδωτικά συστατικά του καρπουζιού όπως το λυκοπένιο
συσχετίζονται με την προστασία των ματιών και την πρόληψη ή
καθυστέρηση της εμφάνισης καταρράκτη.
Ιδιαίτερα αναφορά πρέπει να γίνει στην κιτρουλίνη τού καρπουζιού, ένα
αμινοξύ που συνδέεται με ταχύτερη αποκατάσταση των μυών μετά από την
άσκηση.
Ακόμη η βιταμίνη C ωθεί στην παραγωγή κολλαγόνου, την επούλωση από
τραυματισμούς και την προστασία από την ξηροδερμία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
