 |
|
|  Σάββατο 22/6
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!
Η πλουσιότερη οικογένεια τής Βρετανίας ξόδευε περισσότερα για τον… σκύλο, παρά για τους οικιακούς βοηθούς
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τέσσερα μέλη τής ζάπλουτης οικογένειας Χιντούτζα, μίας από τις ισχυρότερες της Ινδίας και της Βρετανίας, αθωώθηκαν για την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων την Παρασκευή από ελβετικό δικαστήριο, αλλά καταδικάστηκαν σε βαριές ποινές φυλάκισης γιατί εκμεταλλεύονταν τους Ινδούς οικιακούς βοηθούς που είχαν στην υπηρεσία τους στην έπαυλή τους στα περίχωρα της Γενεύης.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης ανακοίνωσαν σε δελτίο Τύπου ότι θα ασκήσουν έφεση δηλώνοντας: «Η οικογένεια έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στη νομική διαδικασία και παραμένει πεπεισμένη ότι θα θριαμβεύσει η αλήθεια».
«Είμαι σε σοκ… Έχω την αίσθηση ότι η συμπεριφορά κρίθηκε σε ηθικό επίπεδο και όχι σε νομικό», δήλωσε ένας από τους δικηγόρους, ο Ρομπέρ Ασαέλ.
Παρά τη συμφωνία διακανονισμού που επιτεύχθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης με τους τρεις υπαλλήλους που μήνυσαν τους Χιντούτζα, η δικαιοσύνη της Γενεύης αποφάσισε να ασκήσει δίωξη κατά των τεσσάρων μελών αυτής της οικογένειας, που έχουν ελβετική υπηκοότητα.
Ο πατέρας, Πρακάς Χιντούτζα (78 ετών) και η σύζυγός του Κάμαλ (75 ετών) καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης 4 ετών και 6 μηνών, ενώ ο γιος τους Ατζάι (56 ετών) και η νύφη τους Ναμράτα (50 ετών) καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης 4 ετών.
Σύμφωνα με την καταδικαστική απόφαση, οι Χιντούτζα καλούνται επίσης να πληρώσουν 850.000 ελβετικά φράγκα (889.000 ευρώ) στο καντόνι της Γενεύης.
Η πρόεδρος του δικαστηρίου δεν μάσησε τα λόγια της ως προς αυτούς: «Τα κίνητρα των κατηγορουμένων είναι εγωιστικά» και υποκινήθηκαν «από το δέλεαρ του κέρδους». Πρόσθεσε ότι η συνεργασία τους κατά τη διάρκεια της δίκης ήταν «κακή».
Ο πατέρας και η μητέρα ήταν απόντες από την έναρξη της δίκης για λόγους υγείας.
Οι ποινές είναι παρόμοιες με αυτές που ζήτησε ο πρώτος εισαγγελέας, Ιβ Μπερτοσά, ο οποίος ζήτησε την προφυλάκιση του γιου και της νύφης, επικαλούμενος τον κίνδυνο φυγής τους.
Η πρόεδρος του δικαστηρίου προέβαλε αντιρρήσεις, τονίζοντας τους δεσμούς τους με την Ελβετία. Η πρόεδρος υποστήριξε επίσης ότι η υπεράσπιση είχε εξηγήσει ότι είχαν συνοδεύσει την Κάμαλ Χιντούτζα, σε μονάδα «εντατικής θεραπείας» σε νοσοκομείο στο Μονακό.
Κατά τη διάρκεια της δίκης, ήρθαν στο φως δύο αντικρουόμενες απόψεις όσον αφορά τις ενέργειες της οικογένειας, η οποία κατατάσσεται ως η πλουσιότερη στη Βρετανία από την εφημερίδα The Sunday Times φέτος, με 37 δισεκατομμύρια στερλίνες (48 δισεκατομμύρια ευρώ). Το Forbes υπολογίζει την περιουσία τους στα 20 δισ. δολάρια. Ο όμιλος Χιντούτζα δραστηριοποιείται σε 38 χώρες και απασχολεί περίπου 200.000 εργαζόμενους.
Στο κατηγορητήριό του, ο Ιβ Μπερτοσά κατηγόρησε την οικογένεια ότι ξόδευε «περισσότερα για τον σκύλο, παρά για τους οικιακούς βοηθούς».
Κοιμόντουσαν σε ένα δωμάτιο στο υπόγειο τής έπαυλης τών Χιντούτζα, τα διαβατήριά τους είχαν κατασχεθεί και ο μισθός τους, ο οποίος ήταν κατά μέσο όρο 325 ελβετικά φράγκα (340 ευρώ) τον μήνα, ήταν πολύ χαμηλότερος από αυτό που μπορεί να ελπίζει ότι θα κερδίζει κάποιος που εργάζεται ως οικιακός βοηθός στην Ελβετία, δήλωσε η πρόεδρος τού δικαστηρίου.
Σύμφωνα με το δικαστήριο, ο μισθός τους ήταν κατά 80 με 90% χαμηλότερος από αυτόν που θα έπρεπε να λαμβάνουν.
Το δικαστήριο, ωστόσο, απέκλεισε την εμπορία ανθρώπων, υποστηρίζοντας ότι ορισμένα μέλη τού προσωπικού πήγαν να εργαστούν στη Γενεύη μετά την επιστροφή τους στην Ινδία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
