 |
|
|  Δευτέρα 24/6
ΕΝΑ ΡΟΛΟΙ-ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ...
...ανήκε σε Έλληνα κρατούμενο σε στρατόπεδο συγκέντρωσης τών ναζί και παραδόθηκε τώρα στην εγγονή του...
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Tο ρολόι τού παππού της,πρώην κρατούμενου τών Χιτλερικών,παρέλαβε η Αγγελική Κοντογεωργίου,σε εκδήλωση που έγινε στην πρεσβεία τής Ελλάδας στο Βερολίνο. Ο Βασίλειος Κοντογεωργίου, εισαγγελέας στην Κατοχή, συνελήφθη από τα SS και στις 25 Μαΐου 1944 μεταφέρθηκε ως πολιτικός κρατούμενος στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Νοϊενγκάμε, από εκεί στο Ζαλτσγκίτερ-Βάτενστεντ και αργότερα στο Ράβενσμπρουκ. Ογδόντα χρόνια μετά, η οικογένειά του, χάρη στο έργο των Αρχείων τής Διεθνούς Υπηρεσίας Αναζητήσεων στο Μπαντ Άρολσεν της Γερμανίας- γνωστών ως «Αρχείων Άρολσεν» – και στην πολύτιμη βοήθεια εθελοντών, βρήκε έναν πολύτιμο σύνδεσμο με το παρελθόν και την ιστορία της.
Η Ελλάδα ανέλαβε 19 Ιουνίου από την Γερμανία την προεδρία τής Διεθνούς Επιτροπής τών Αρχείων Άρολσεν, τής υπηρεσίας η οποία κατέχει και διαχειρίζεται το αρχείο των ναζιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας και των μεταπολεμικών αναζητήσεων για τον εντοπισμό θυμάτων τού Ολοκαυτώματος. Στην Διεθνή Επιτροπή, στην οποία ανατέθηκε η ευθύνη των Αρχείων με τη Συμφωνία τής Βόννης το 1955 και τις τροποποιήσεις τού 2006 και του 2011, συμμετέχουν εκτός από την Ελλάδα και την Γερμανία το Βέλγιο, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, οι ΗΠΑ, το Ισραήλ, η Ιταλία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Πολωνία και η προεδρία εναλλάσσεται μεταξύ τους σε ετήσια βάση.
Στο Μπαντ Άρολσεν μια μικρή πόλη κοντά στο Κάσελ τής κεντρικής Γερμανίας, φυλάσσονται περίπου 55 εκατομμύρια φάκελοι, οι οποίοι αφορούν 17,5 εκατομμύρια θύματα της ναζιστικής θηριωδίας σε όλη την Ευρώπη και βρίσκονταν μέχρι το 1946 στην κατοχή του Βρετανικού Ερυθρού Σταυρού. Το 1955 υπεγράφη η συνθήκη τής Βόννης, η οποία προέβλεπε ότι το αρχείο θα διαχειριζόταν στο εξής η Διεθνής Υπηρεσία Αναζητήσεων τού Ερυθρού Σταυρού (ITS) και θα έδινε πληροφορίες μόνο για την τύχη των θυμάτων του ναζισμού, χωρίς όμως άμεση και προσωπική πρόσβαση σε αυτά. Ιστορικοί και δημοσιογράφοι μέχρι το 2006 δεν είχαν πρόσβαση στα αρχεία, τα οποία θεωρούνταν «άκρως απόρρητα», καθώς περιείχαν προσωπικά δεδομένα κρατουμένων των ναζί. Στους φακέλους βρίσκονται περίπου 30.000 προσωπικά αντικείμενα και πληροφορίες μεταξύ άλλων για φυλακισμένους, για νεκρούς, ορφανά παιδιά και εργαζόμενους σε καταναγκαστικά έργα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
