|
| Τετάρτη 26/6
... Το νερό μύριζε σαν βόθρος, ισχυρίζονται γονείς μαθητών
100 παιδιά εγκατέλειψαν κατασκήνωση στο Γραμματικό με εμετούς και υψηλό πυρετό
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Προβλήματα υγείας ανέκυψαν σε κατασκήνωση στο Γραμματικό που φιλοξενεί παιδιά ηλικίας από 6 έως 12 ετών. Περίπου 100 παιδιά αναγκάστηκαν να την εγκαταλείψουν, ορισμένα εκ των οποίων νοσηλεύονται σε νοσοκομεία των Αθηνών με έντονες στομαχικές διαταραχές και υψηλό πυρετό, συμπτώματα που πιθανόν να οφείλονται σε ιογενή γαστρεντερίτιδα όπως υποστηρίζουν και οι υπεύθυνοι της κατασκήνωσης.
Ωστόσο κάποιοι γονείς εκφράζουν αμφιβολίες, και αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να αντιμετωπίζουν τα παιδιά τους δηλητηρίαση, είτε από το φαγητό, είτε από το νερό, κάτι το οποίο επίσης διαψεύδει η διεύθυνση της κατασκήνωσης.
Σύμφωνα με μητέρα παιδιού, το οποίο νοσηλεύεται από την Δευτέρα σε ιδιωτική κλινική των Αθηνών με υψηλό πυρετό, «το βράδυ της Κυριακής, τα παιδιά έφαγαν χοιρινό καλαμάκι και λουκάνικο και το πρωί της Δευτέρας ξύπνησαν με διάρροιες και στομαχικές διαταραχές».
Η μητέρα ειδοποιήθηκε να παραλάβει το παιδί της και έφτασε στη κατασκήνωση στις 16.30 της ίδιας ημέρας. «Φτάνοντας αντίκρισα πολλά αυτοκίνητα και εξαγριωμένους γονείς που είχαν έρθει για τον ίδιο λόγο, να πάρουν τα παιδιά τους σε άθλια κατάσταση».
Η ίδια, μιλώντας με τους υπεύθυνους στο ιατρείο της κατασκήνωσης, την ενημέρωσαν ότι πολλά παιδιά αντιμετωπίζουν γαστρεντερίτιδα.
«Αμφέβαλα διότι μεσολάβησαν λίγες μόνο ώρες μετά το βραδινό γεύμα. Επιπλέον αρκετά παιδιά παραπονέθηκαν για την γεύση του νερού. "Μύριζε σαν βόθρος" μου είπε το δικό μου παιδί, το οποίο ακόμα κι αυτή τη στιγμή που μιλάμε, δυο 24ωρα μετά το συμβάν, ψήνεται στο πυρετό» προσθέτει η μητέρα.
Ένας άλλος γονέας , σε σχόλιο – κριτική στο Google στη σελίδα της κατασκήνωσης πριν από έξι ημέρες, διαμαρτυρήθηκε για το νερό που καταναλώνουν τα παιδιά. Γράφει χαρακτηριστικά: «Πρώτη φορά πήγε το παιδί μου κατασκήνωση. Απ’ ότι μου είπε της άρεσε πάρα πολύ. Ο λόγος που βάζω τρία αστέρια είναι το νερό που αναγκάζονται τα παιδιά να πιουν. Φέρτε κάποιον που να ξέρει να ελέγξει τις εγκαταστάσεις. Το νερό σύμφωνα με τα λεγόμενα του παιδιού μου και άλλων παιδιών που ακούσαμε έχει γεύση βόθρου. Το παιδί μου ήρθε στο σπίτι και έπινε νερό σαν να μην είχε πιει καθόλου. Αν έχετε τέτοιο πρόβλημα, έχετε την υποχρέωση να τους δίνετε εμφιαλωμένο οπωσδήποτε.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|