 |
|
|  Παρασκευή 5/7
ΑΛΛΑΓΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΑ
Νέος πρωθυπουργός με 326 έδρες ο Κιρ Στάρμερ-
Οι Εργατικοί επιστρέφουν στην εξουσία μετά από 14 χρόνια
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο Σερ Κιρ Στάρμερ κέρδισε 326 έδρες στις χθεσινές εκλογές, που συνιστά αυτοδυναμία στη Βουλή των Κοινοτήτων, και θα γίνει ο επόμενος πρωθυπουργός της Βρετανίας.
Η πρωθυπουργική θητεία τού Σούνακ ολοκληρώνεται με μια βαριά ήττα, καθώς οι Συντηρητικοί καταγράφουν μια από τις χειρότερες επιδόσεις τους από ιδρύσεως του κόμματος. Πρόκειται ουσιαστικά για ολική ανατροπή του εκλογικού σκηνικού σε σύγκριση με το 2019, όταν ο Μπόρις Τζόνσον είχε ευρεία πλειοψηφία στη Βουλή των Κοινοτήτων και ο Τζέρεμι Κόρμπιν είχε οδηγήσει τους Εργατικούς στη χειρότερη επίδοσή τους από το 1935.
Ο Ρίσι Σούνακ παραδέχτηκε την ήττα του λέγοντας κατά τη δήλωσή του στο Richmond & Northallerton, στην εκλογική του περιφέρεια όπου διατήρησε την έδρα του: «Το Εργατικό Κόμμα κέρδισε αυτές τις γενικές εκλογές και τηλεφώνησα στον Σερ Κιρ Στάρμερ για να τον συγχαρώ για τη νίκη του», είπε.
Ποιος είναι ο νέος ένοικος τής Ντάουνινγκ Στριτ
Ο σερ Κιρ Στάρμερ, ο επόμενος ένοικος της Ντάουνινγκ Στριτ 10, είναι βουλευτής από το 2015, ηγέτης της αντιπολίτευσης και ο κύριος αντίπαλος του πρωθυπουργού Ρίσι Σούνακ από το 2020.
Ο Κιρ Στάρμερ γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1962 στο νότιο Λονδίνο και μεγάλωσε στο Σάρρεϋ της Αγγλίας. Προέρχεται από οικογένεια όπου στηρίζει το Εργατικό Κόμμα. Αποφοίτησε απο το Λύκειο “Reigate Grammar School” στο Σάρρεϋ το 1981. Επίσης, είναι κάτοχος διπλωμάτων μουσικής πάνω στο φλάουτο, στο πιάνο και το βιολί, από την μουσική σχολή “Guildhall School of Music and Drama” του Λονδίνου.
Σπούδασε νομική στο Πανεπιστήμιο του Λιντς, λαμβάνοντας αριστούχος (First Class Honours) πτυχίο το 1985. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο Αστικό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα (BCL) το 1986.
Είναι εγγεγραμμένος στον δικηγορικό σύλλογο του Σίτι του Λονδίνου από το 1987. Μετά την εγγραφή του στον δικηγορικό σύλλογο, εργάστηκε αποκλειστικά ως δικηγόρος υπεράσπισης ειδικευμένος σε θέματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πριν οριστεί ως Σύμβουλος της Βασίλισσας (QC) το 2002. Το 2008 έγινε Διευθυντής Δημόσιας Εισαγγελίας (DPP) και Προϊστάμενος της Βασιλικής Εισαγγελίας (CPS), θέση που διατήρησε ως το 2013. Για τον ρόλο του ως Διευθυντή Δημόσιας Εισαγγελίας, χρίστηκε Ιππότης του Τάγματος του Μπαθ (KCB) το 2014.
Εξελέγη στη Βουλή των Κοινοτήτων στις γενικές εκλογές του 2015 και ο Τζέρεμι Κόρμπιν τον όρισε ως σκιώδη υπουργό Μετανάστευσης, θέση από την οποία ο Στάρμερ παραιτήθηκε το 2016 μαζί με πολλούς άλλους βουλευτές του Εργατικού Κόμματος σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την ηγεσία του Κόρμπιν. Αργότερα διορίστηκε σκιώδης υπουργός αρμόδιος για την έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Μετά την ήττα του Εργατικού Κόμματος στις γενικές εκλογές του 2019, ο Στάρμερ εξελέγη νέος ηγέτης του Εργατικού Κόμματος στις 4 Απριλίου 2020.
Είναι παντρεμένος από το 2007 με την δικηγόρο Βικτώρια Αλεξάντερ, με την οποία έχουν αποκτήσει 2 παιδιά. Είναι υποστηρικτής της Άρσεναλ και έχει ασχοληθεί ερασιτεχνικά στο παρελθόν με το ποδόσφαιρο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
