 |
|
|  Tρίτη 9/7
ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΗΣ ΑΛΓΕΡΙΑΣ
12 Σύροι μετανάστες και δυο Αλγερινοί εντοπίσθηκαν νεκροί ,ανάμεσά τους και δύο παιδιά
AFP,zougla.gr
Δώδεκα Σύροι μετανάστες και δυο Αλγερινοί υπήκοοι εντοπίστηκαν νεκροί εν μέσω της ερήμου κοντά στα σύνορα της Αλγερίας με τη Λιβύη, δήλωσε χθες Δευτέρα στο Γαλλικό Πρακτορείο υπήκοος της Συρίας στον οποίο ανατέθηκε από την πρεσβεία της χώρας του να παρακολουθήσει την υπόθεση επιτόπου.
Άλλοι πέντε άνθρωποι αγνοούνται, διευκρίνισε ο Σύρος πολίτης, ο Μπασάμ Φαρούχ.
«Τα θύματα αναχώρησαν την Τρίτη από τη Λιβύη με όχημα προς την κατεύθυνση της Αλγερίας. Βρέθηκαν το Σάββατο, αφού χάθηκαν στην έρημο», εξήγησε ο Μπασάμ Φαρούχ.
Τα πτώματα μεταφέρθηκαν στο νοσοκομείο της κοινότητας Μπουρζ Όμαρ Ιντρίς (1.300 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του Αλγερίου), σύμφωνα με τον κ. Φαρούχ.
Εντοπίστηκαν περίπου 70 χιλιόμετρα από την κοινότητα, στην επαρχία Ιλίζι, από την Αλγερινή Εταιρεία Έρευνας και Διάσωσης, ΜΚΟ ειδικευμένη στη βοήθεια σε ανθρώπους που χάνονται στην αχανή έρημο της χώρας.
Η οργάνωση ανέφερε πως αναγνώρισε τα θύματα. Eπρόκειτο για δυο υπηκόους Αλγερίας και 12 υπηκόους Συρίας, συμπεριλαμβανομένων δυο παιδιών, 10 και 16 ετών.
Ο κ. Φαρούχ επέκρινε τις λιβυκές αρχές για «την απόφασή τους να απελαύνουν όλους τους παράτυπους μετανάστες, συμπεριλαμβανομένων Σύρων», κάτι που ώθησε «τα θύματα να φύγουν προς την Αλγερία».
«Κι άλλοι Σύροι θα φύγουν από τη Λιβύη με τον ίδιο τρόπο προς την Αλγερία και φοβάμαι πως πρέπει να προετοιμαστούμε για νέες τραγωδίες», προειδοποίησε.
Η Λιβύη και η Τυνησία είναι οι χώρες από τις οποίες αναχωρούν οι περισσότεροι μετανάστες που αποπειρώνται τον επικίνδυνο διάπλου της Μεσογείου με την ελπίδα να βρουν καλύτερη ζωή στην Ευρώπη.
Η Συρία παραμένει η χώρα με τη μεγαλύτερη κρίση εκτοπισμού στον κόσμο, καθώς 13,8 εκατομμύρια άνθρωποι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τον τόπο τους κι έχουν μετατραπεί είτε σε εσωτερικά εκτοπισμένους ή σε πρόσφυγες, σύμφωνα με την Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες (UNHCR).
Ο πόλεμος στη Συρία, που ξέσπασε το 2011, στοίχισε τη ζωή σε πάνω από μισό εκατομμύριο ανθρώπους, προκάλεσε πελώριες υλικές και οικονομικές ζημιές κι έκανε κομμάτια τη χώρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
