|
| Τρίτη 16/7
Διεθνές Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας
Επιστρέφει με 62 ελληνικές ταινίες και
θα διεξαχθεί από τις 2 έως τις 8 Σεπτεμβρίου
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τις ελληνικές συμμετοχές στα διαγωνιστικά προγράμματα (εθνικό, εθνικό σπουδαστικό, διεθνές διαγωνιστικό, διεθνές σπουδαστικό, animation, green και kiddo) της 47ης διοργάνωσης του Φεστιβάλ Δράμας (47ο DISFF), που φέτος θα διεξαχθεί από τις 2 έως τις 8 Σεπτεμβρίου, ανακοίνωσε ο καλλιτεχνικός διευθυντής τού φεστιβάλ, Γιάννης Σακαρίδης, στη συνέντευξη Τύπου που πραγματοποιήθηκε στην Ταινιοθήκη τής Ελλάδος.
Το 47ο DISFF θα προβάλλει συνολικά 62 ελληνικές ταινίες σε όλα τα διαγωνιστικά του τμήματα, οι οποίες θα παρουσιαστούν σε εθνική και παγκόσμια πρεμιέρα. Υπενθυμίζεται ότι από πέρυσι, οι ταινίες που αποσπούν τις κορυφαίες διακρίσεις στο εθνικό αλλά και το διεθνές διαγωνιστικό του τμήμα κάθε Σεπτέμβριο, εξασφαλίζουν αυτόματα το πολυπόθητο «εισιτήριο» για τη συμμετοχή στη διαδικασία των Όσκαρ.
«Το Φεστιβάλ Δράμας για 47 χρόνια είναι ανοικτό σε όλες τις τάσεις του σινεμά, είναι προϊόν συλλογικού οράματος και εργασίας, και βασίζεται στη πείρα και εμπειρία κινηματογραφιστών που συμμετέχουν σε οργανικές θέσεις και επιτροπές, έχοντας τη συνεχή στήριξη του δήμου Δράμας, του υπουργείου Πολιτισμού και, εδώ και μερικά χρόνια, της Περιφέρειας» δήλωσε ο Γιάννης Σακαρίδης και πρόσθεσε:
«Τα τελευταία χρόνια, μέσα από τις ψηφιακές μας πλατφόρμες και τα δια ζώσης απανωτά sold out, ξέρουμε ότι 150.000 νέοι παρακολουθούν τις ταινίες του φεστιβάλ. Σε εθνικό επίπεδο κάθε χρόνο δεχόμαστε πάνω από 500 ταινίες μικρού μήκους, από Έλληνες δημιουργούς. Το φεστιβάλ συντελεί στην κινηματογραφική εκπαίδευση, όλων των ηλικιών, με προγράμματα όπως το Cinematherapy στα σχολεία και τα εργαστήρια κινηματογράφου στη πόλη της Δράμας. Καίριας σημασίας η συμβολή μας στην ίδρυση του προπτυχιακού προγράμματος του ΕΑΠ με τίτλο Σπουδές Κινηματογραφικής Γραφής και Έρευνας το οποίο ξεκινάει το τέταρτο εξάμηνο τον Οκτώβρη».
Αναφερόμενος στο Short Film Hub, ο Γ.Σακαρίδης είπε πως «φιλοδοξεί να συνδέσει ταλαντούχους σκηνοθέτες, σεναριογράφους και παραγωγούς με τη διεθνή και την εγχώρια κινηματογραφική βιομηχανία, ενώ στελεχώθηκε φέτος με τον συντονιστή τού Short Film Market του Φεστιβάλ Καννών, Φλοριάν Φερνάντεζ».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
|
|
|
|