 |
|
|  Πέμπτη 18/7
Μαχαίρωσαν μέχρι θανάτου τον κορυφαίο σχεδιαστή τής Rolls Royce, στην εξώπορτα του σπιτιού του,κοντά στο Μόναχο
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Aνθρωποκυνηγητό βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αφού ένας μυστηριώδης άνδρας μαχαίρωσε και σκότωσε τον πρώην επικεφαλής σχεδιασμού της Rolls-Royce στην εξώπορτά του
Το υλικό από τις κάμερες ασφαλείας και ένα κόκκινο σακίδιο πλάτης έχουν οδηγήσει την αστυνομία στα ίχνη του φερόμενου ως δολοφόνου, ο οποίος ενδέχεται να ήθελε να κλέψει ένα πανάκριβο πολυτελές αυτοκίνητο στο γκαράζ του θύματος.
Η αστυνομία βρήκε τον 74χρονο Ίαν Κάμερον, νεκρό στην είσοδο του οικογενειακού σπιτιού που μοιραζόταν με τη σύζυγό του.H τελευταία κατέφυγε στο σπίτι ενός γείτονα, όπου τηλεφώνησε στην άμεση βοήθεια. Μάρτυρες είδαν τον δολοφόνο να φεύγει πεζός από την περιφραγμένη ιδιοκτησία, η οποία βρίσκεται μέσα σε ένα μικρό δάσος.
Εν τω μεταξύ, ο άνδρας που θεωρείται ύποπτος για τη δολοφονία του Κάμερον είχε εμφανιστεί να ψωνίζει σε σούπερ μάρκετ κοντά στον τόπο του εγκλήματος λίγες ώρες πριν αυτό συμβεί. Σε μια φωτογραφία από κάμερα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης που έδωσε στη δημοσιότητα η αστυνομία της Άνω Βαυαρίας έφερε απόλυτα ατάραχο βλέμμα.
Απόφοιτος του Royal College of Art, το πιο γνωστό σχέδιο του Cameron είναι η Roll Royce Phantom του 2003, ένα μεγαλοπρεπές και επιβλητικό πολυτελές αυτοκίνητο που πιστώνεται την αναζωογόνηση του κύρους της Rolls-Royce μετά από μια περίοδο ύφεσης που κορυφώθηκε με την εξαγορά της από την BMW το 2003.
Του πιστώνεται επίσης το 2009 το λανσάρισμα της Rolls-Royce Ghost, που διακρίνεται από ρέουσες γραμμές και μεγάλες, αδιάκοπες επιφάνειες, γεγονός που είδε την αυτοκινητοβιομηχανία να αυξάνει τον ανταγωνισμό με πολυτελή μοντέλα σε χαμηλότερη τιμή από την premium Phantom.
Συνολικά ο Cameron είχε μια μακρά καριέρα στον τομέα του σχεδιασμού αυτοκινήτων, ξεκινώντας από την Pininfarina το 1975 και μετακομίζοντας στην Iveco και την BMW το 1992. Διετέλεσε διευθυντής σχεδιασμού στη Rolls-Royce από το 1999 έως το 2012 και συνέβαλε σημαντικά στη σχεδίαση των BMW E46 3-Series, BMW Z8, Rolls-Royce Phantom και Rolls-Royce Ghost. Έπαιξε επίσης ζωτικό ρόλο στο σχεδιασμό της τρίτης γενιάς του Range Rover και διηύθυνε τη δική του ανεξάρτητη εταιρεία συμβούλων σχεδιασμού, Ian Cameron Design Partners.
«Ο Ian έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της Rolls-Royce από τότε που εξαγοράστηκε για πρώτη φορά από το BMW Group», ανέφερε ο CEO Chris Brownridge σε μια ανάρτηση στο LinkedIn, προσθέτοντας ότι ο Cameron «ηγήθηκε της σχεδιαστικής ομάδας για όλα τα μοντέλα της οικογένειας Phantom και Ghost, δημιουργώντας απόλυτα σύγχρονα αυτοκίνητα που εκτίναξαν την σχεδιαστική κληρονομιά της μάρκας. Οι σκέψεις μου είναι με την οικογένεια και τους φίλους του κατά τη διάρκεια αυτής της πολύ δύσκολης στιγμής».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
