 |
|
|  Tετάρτη 7/8
Τον κυβερνήτη τής Μινεσότα ,Τιμ Γούολς επέλεξε ως αντιπρόεδρο η Κάμαλα Χάρις
CNN,zougla.gr
Η Κάμαλα Χάρις επέλεξε τον κυβερνήτη της Μινεσότας, Τιμ Γουόλς ως υποψήφιο αντιπρόεδρο, μετέδωσε το CNN.
Ο Γουόλς είναι πρώην εκπαιδευτικός και στρατιωτικός, που υπηρετεί ως 41ος Κυβερνήτης της Μινεσότας από τον Ιανουάριο του 2019.
Προηγουμένως, υπηρέτησε ως Μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών για την 1η περιφέρεια της Μινεσότας, από το 2007 έως το 2019.
Ποιος είναι ο Τιμ Γουόλς
Ο Τιμ Γουόλς, ο Δημοκρατικός κυβερνήτης της Μινεσότας τον οποίο επέλεξε η Κάμαλα Χάρις για υποψήφιο αντιπρόεδρό της στις εκλογές του Νοεμβρίου, είναι ένας βετεράνος της Εθνοφρουράς και πρώην εκπαιδευτικός, με εμπειρία στην πολιτική αφού υπηρέτησε επί 12 χρόνια στη Βουλή των Αντιπροσώπων, αν και η πολιτική καριέρα του δεν ήταν από τις συνηθισμένες.
Αν και ελάχιστα γνωστός έξω από τα σύνορα της Πολιτείας του, ο 60χρονος Γουόλς ξεχώρισε τις τελευταίες εβδομάδες για τα δηκτικά του σχόλια για τον Ντόναλντ Τραμπ και τους συνεργάτες του, τους οποίους αποκαλεί «αλλόκοτους τύπους».
«Δεν φοβόμαστε τους αλλόκοτους τύπους» είπε σε μια πρόσφατη προεκλογική συγκέντρωση. «Εμπιστευτείτε την εμπειρία μου στην εκπαίδευση, οι νταήδες δεν έχουν καμία δύναμη».
Ο Γουόλς κατάγεται από τη Νεμπράσκα και πέρασε πολλά χρόνια στην εκπαίδευση, ως καθηγητής γεωγραφίας και προπονητής αμερικανικού ποδοσφαίρου. Είναι αξιοσημείωτο ότι δίδαξε για μερικούς μήνες στην Κίνα, αμέσως μετά τα γεγονότα της Πλατείας Τιενανμέν, την άνοιξη του 1989.
«Το να είμαι σε ένα κινεζικό λύκειο εκείνη την κρίσιμη στιγμή μου φαινόταν πραγματικά σημαντικό», παραδέχτηκε χρόνια αργότερα, ενώπιον μιας επιτροπής του Κογκρέσου των ΗΠΑ, όπου εκλεγόταν επί 12 χρόνια.
Όταν κυκλοφόρησαν οι πρώτες φήμες που τον ήθελαν υποψήφιο αντιπρόεδρο στο πλευρό της Κάμαλα Χάρις, ορισμένοι χρήστες του διαδικτύου αναρωτήθηκαν αν οι δύο τους είχαν πραγματικά την ίδια ηλικία: επικαλούνταν ως απόδειξη για το αντίθετο μια απόδειξη του φαλακρού Τιμ Γουόλς.
«Επέβλεπα τη σχολική τραπεζαρία επί 20 χρόνια. Δεν κάνεις αυτή τη δουλειά χωρίς να τραβάς τα μαλλιά σου» απάντησε με χιούμορ ο 60χρονος στην πλατφόρμα Χ.
Τον Ιανουάριο του 2019 ο Τιμ Γουόλς εξελέγη κυβερνήτης της Μινεσότας, μιας Πολιτείας που συνορεύει με τον Καναδά, στην περιοχή των Μεγάλων Λιμνών. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει δύο μεγάλες κρίσεις: την πανδημία του Covid-19 και τον θάνατο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ κατά τη βίαιη σύλληψή του από έναν λευκό αστυνομικό. Η Μινεάπολη, η μεγαλύτερη πόλη της Πολιτείας, έγινε η αφετηρία ενός τεράστιου κινήματος αντιρατσιστικών διαδηλώσεων που συγκλόνισε τις ΗΠΑ επί πολλούς μήνες.
Οι Ρεπουμπλικάνοι κατηγορούν τον κυβερνήτη για «χαλαρότητα» στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας ενώ οι Δημοκρατικοί αντιθέτως τον επαινούν για το έργο του όσον αφορά την προστασία του δικαιώματος στην άμβλωση. Μετά την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, τον Ιούνιο του 2022, που ακύρωσε τη συνταγματική κατοχύρωση του δικαιώματος αυτού σε ομοσπονδιακό επίπεδο, ο Τιμ Γουόλς δεσμεύτηκε ότι η Πολιτεία του θα γίνει άσυλο για τις γυναίκες που θέλουν να κάνουν άμβλωση. Μια κλινική που βρισκόταν στη γειτονική Βόρεια Ντακότα –όπου η νομοθεσία είναι πολύ πιο αυστηρή– μετακόμισε στην άλλη πλευρά των συνόρων, στη Μινεσότα.
Τον Μάρτιο του 2024 ο Γουόλς συμμετείχε στην επίσκεψη της Κάμαλα Χάρις σε μια κλινική αμβλώσεων – την πρώτη επίσκεψη από αντιπρόεδρο των ΗΠΑ σε τέτοιο νοσηλευτικό ίδρυμα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
