Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Παρασκευή 9/8

ΣΚΥΛΟΙ-ΡΟΜΠΟΤ ΣΕ ΡΟΛΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ

αναλαμβάνουν «επικίνδυνες αποστολές» και τούς αναπτύσσει στο μέτωπο τού πολέμου η Ουκρανία



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Ευκίνητοι και «αθέατοι» σκύλοι – ρομπότ έχουν αναπτυχθεί στο μέτωπο για να απαλλάξουν τους Ουκρανούς στρατιώτες από επικίνδυνες αποστολές – από έρευνες στα ρωσικά χαρακώματα ,μέχρι εντοπισμό ναρκών – και θα μπορούσαν σύντομα να γίνουν ένα συνηθισμένο θέαμα στην πρώτη γραμμή. Σε επίδειξη σε μια απόρρητη τοποθεσία της Ουκρανίας, ένας μεταλλικός σκύλος, μοντέλο “BAD One», που μόλις βγήκε από το κουτί του, σηκώνεται στα πίσω πόδια, τρέχει ή αναπηδά, υπακούοντας στις εντολές τού τηλεχειριστή του. Το ρομπότ αυτό είναι εξέλιξη ενός μοντέλου που είναι διαθέσιμο στην αγορά. Υπάρχει και μια πιο εξελιγμένη εκδοχή του, το «BAD Two», που όμως δεν παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους, για λόγους ασφαλείας. Οι σκύλοι – ρομπότ είναι ικανοί να αναλάβουν πολλούς ρόλους στο μέτωπο και θα μπορούσαν να αποδειχθούν πολύτιμος σύμμαχος για τον ουκρανικό στρατό που αντιμετωπίζει ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό προκειμένου να απωθήσει τη ρωσική εισβολή. Καθώς τα ρομπότ είναι κοντά, και επομένως εντοπίζονται δύσκολα, μπορούν να ελέγχουν τα εχθρικά χαρακώματα ή το εσωτερικό κτιρίων στις εμπόλεμες ζώνες, χάρη στις θερμικές κάμερές τους. «Στέλνουμε σε αναγνωριστικές αποστολές στρατιώτες (…) που συνήθως είναι πολύ καλά εκπαιδευμένοι, πολύ έμπειροι» αλλά «εκτίθενται διαρκώς σε κίνδυνο», εξήγησε ο «Γιούρι» (σ.σ. πρόκειται για ψευδώνυμο), ο χειριστής του ρομπότ, κατά τη διάρκεια της επίδειξης. «Ο σκύλος περιορίζει τους κινδύνους για τους στρατιώτες και αυξάνει τις επιχειρησιακές δυνατότητες», πρόσθεσε ο «Γιούρι», ο οποίος εργάζεται για μια βρετανική εταιρεία που αναπτύσσει στρατιωτικές λύσεις. «Σε τελική ανάλυση, (ο σκύλος) σώζει ζωές», τόνισε. Το ρομπότ που παρουσιάστηκε στην επίδειξη κινείται με μπαταρία και έχει αυτονομία «δύο, τριών ωρών». Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τον εντοπισμό ναρκών ή αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών, να μεταφέρει πυρομαχικά ή φάρμακα στο πεδίο της μάχης. «Δεν μπορώ να σας πώ πόσους έχουμε αναπτύξει, ούτε φυσικά πού βρίσκονται» στην Ουκρανία, είπε ο «Γιούρι», εκτιμώντας ότι «ο πόλεμος στην Ουκρανία άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο διεξάγεται η μάχη σε όλον τον κόσμο». «Ένας σκύλος που στοιχίζει μερικές χιλιάδες δολάρια μπορεί να αναλάβει αποστολές για τις οποίες θα έπρεπε σε διαφορετική περίπτωση να αναπτύξετε πολλούς ειδικούς, συστήματα επικοινωνίας και τουλάχιστον τρεις έως πέντε στρατιώτες», εξήγησε. Και, αν ακινητοποιηθεί ή «συλληφθεί», ο «σκύλος» είναι εξοπλισμένος με μηχανισμό έκτακτης ανάγκης ο οποίος διαγράφει όλα τα δεδομένα που έχει συλλέξει.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία