 |
|
|  Kυριακή 18/8
ΘΡΙΛΕΡ ΣΤΗΝ ΜΑΓΝΗΣΙΑ
Βρέθηκε σορός άνδρα,που ηταν δεμένος χειροπόδαρα - Θεωρείται σχεδόν βέβαιο οτι πρόκειται για 49χρονο που είχε εξαφανιστεί τον Απρίλιο
thenewspaper.gr,protothema.gr
Ένα θρίλερ είναι σε εξέλιξη στη Μαγνησία αφότου βρέθηκε πτώμα άνδρα, σε κατάσταση προχωρημένης σήψης, σε δύσβατο σημείο στον Πτελεό.
H σορός βρέθηκε δεμένη χειροπόδαρα με ζώνη παντελονιού, γεγονός που κάνει τις Αρχές να εκτιμούν ότι πιθανόν πρόκειται για δολοφονία. Αυτό που πιθανολογείται είναι ότι πρόκειται για τον 49χρονο Γιάννη Καραμπάτση, ο οποίος εξαφανίστηκε στις 23 Απριλίου. Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο σχετικά με την ταυτότητα της σορού, είναι ότι τα ρούχα και τα παπούτσια είναι τα ίδια με του 49χρονου Γιάννη.
Ο Γιάννης Καραμπάτσης έμενε μόνος του εδώ και χρόνια στον μικρό παραθαλάσσιο οικισμό της περιοχής. Στο σπίτι του, το παράθυρο βρέθηκε ανοικτό, το ραδιόφωνο να παίζει, το φως αναμμένο. Το μπουφάν του με όλα τα προσωπικά του αντικείμενα εκτός του κινητού του, εντοπίστηκαν στο ελαιοτριβείο της περιοχής. Το κινητό του ήταν και παραμένει κλειστό.
Σύμφωνα με πληροφορίες, πριν από μερικούς μήνες, κληρονόμησε μερικά χρήματα. Ο Γιάννης Καραμπάτσης το πρωί της ημέρας που χάθηκε κάλεσε ταξί, στο οποίο επιβιβάστηκε στις 7 παρά δέκα από τη διασταύρωση κοντά στο σπίτι του. Είπε στον οδηγό που τον μετέφερε να τον αφήσει στην πλατεία του Πτελεού, για να πάρει το λεωφορείο του ΚΤΕΛ, με προορισμό τον Βόλο. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής φαινόταν ανήσυχος. Ο οδηγός ταξί τον άφησε στην πλατεία και δεν είδε προς τα πού κατευθύνθηκε.
Στη συνέχεια τον αγνοούμενο είδε ένας ακόμη μάρτυρας, ο υπάλληλος του ΚΕΠ Πτελεού να περιφέρεται έξω από το σπίτι των θείων του. Ειδοποίησε τη θεία του, αλλά μέχρι εκείνη να κατέβει, ο 49χρονος είχε εξαφανιστεί. Τότε, εκείνη τον κάλεσε αμέσως στο τηλέφωνο αλλά την καθησύχασε. Της είπε ότι είναι καλά και κάνει κάποια ψώνια στην πλατεία. Λίγο μετά τις 9 το πρωί , τον κάλεσε ο θείος του. Ο αγνοούμενος του είπε ότι βρίσκεται στο ελαιοτριβείο και δεν ήξερε πώς θα φύγει από εκεί, κλείνοντας στη συνέχεια το τηλέφωνο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
