 |
|
|  Τετάρτη 21/8
...άγνωστο πως έφτασε εκεί απο την Γενευη
Σπάνια Καινή Διαθήκη από το 1565 ανακαλύφθηκε σε μια αποθήκη στην... Ελασσόνα
ΕΡΤ,protothema.gr
Μια σπάνια «Καινή Διαθήκη» 500 ετών βρέθηκε κατά το καθάρισμα μιας αποθήκης στην Ελασσόνα.
Σύμφωνα με δηλώσεις τού Θανάση Παιδή, στην ΕΡΤ Λάρισας πρόκειται για μια «Καινή Διαθήκη» του 1565 που έχει συγγράψει ένας μαθητής τού Καλβίνου, ο Τεοντόρο Μπεζά.
Ο ίδιος χρειάστηκε να απευθυνθεί στον συνεργάτη τού βραβευμένου Γάλλου αρχαιολόγου και επιγραφολόγου με τεράστια εμπειρία στην ιστορία της Θεσσαλίας, Μπρούνο Ελί, τον βυζαντινολόγο, Ριχάρδο Μπουσόν, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο της Λυών, ο οποίος μετά από σχετικες φωτογραφίες που τού απέστειλε ο Θανάσης Παιδής διαπίστωσε ότι το συγκεκριμένο βιβλίο είχε εκδοθεί στη Γενεύη το 1565. Πρόκειται για μια ανάλυση τής Καινής Διαθήκης σε τρείς γλώσσες, στα Ελληνικά, τα Λατινικά και τα Γαλλικά από τον σημαντικό θεολόγο τής εποχής Θιοντόρ Μπεζά.
Ο Θιοντόρ Μπεζά ήταν Γάλλος Καλβινιστής Προτεστάντης θεολόγος, μεταρρυθμιστής και λόγιος που έπαιξε σημαντικό ρόλο στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Ήταν μαθητής του John Calvin και έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στη Γενεύη. Ο Μπέζα διαδέχθηκε τον Καλβίνο ως πνευματικός ηγέτης των Προτεσταντών. Το 1565 εξέδωσε μια έκδοση της Ελληνικής Καινής Διαθήκης , συνοδευόμενη σε παράλληλες στήλες από το κείμενο της Βουλγάτας και μια δική του μετάφραση. Προστέθηκαν σχολιασμοί, επίσης δημοσιευμένοι στο παρελθόν, αλλά τώρα τους εμπλούτισε και τους μεγέθυνε πολύ.
Κατά την προετοιμασία αυτής της έκδοσης τού ελληνικού κειμένου, αλλά πολύ περισσότερο κατά την προετοιμασία της δεύτερης έκδοσης που κυκλοφόρησε το 1582, ο Μπέζα μπορεί να επωφελήθηκε από τη βοήθεια δύο πολύ πολύτιμων χειρογράφων. Το ένα είναι γνωστό ως Codex Bezae ή Cantabrigensis, και αργότερα παρουσιάστηκε από τον Μπεζά στο Πανεπιστήμιο του Cambridge , όπου παραμένει στη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Cambridge. ο δεύτερος είναι ο Codex Claromontanus, τον οποίο είχε βρει ο ίδιος στο Clermont (τώρα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας στο Παρίσι).
Ο κ. Παιδής έχει επικοινωνήσει και με την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λάρισας κ. Στ. Σδρόλια προκειμένου να υπάρξει μια σχετική μέριμνα για την συντήρηση του βιβλίου και την κατάλληλη αξιοποίηση του. Αυτό που παραμένει άγνωστο βέβαια είναι το πως έφτασε στην Ελασσόνα από την Γενεύη...
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
