 |
|
|  Πέμπτη 22/8
ΓΙΓΑΝΤΙΑΙΟ ΗΛΙΑΚΟ ΠΑΡΚΟ
Θα το κατασκευάσει η Αυστραλία και θα ειναι το μεγαλύτερο στον κόσμο
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Η Αυστραλία ενέκρινε την Τετάρτη σχέδια για τη δημιουργία γιγάντιου ηλιακού πάρκου στο βόρειο τμήμα της χώρας, ένα έργο με το οποίο θα δημιουργηθεί, σύμφωνα με την ίδια, «τη μεγαλύτερη ζώνη ηλιακής ενέργειας στον κόσμο».
Η Αυστραλή υπουργός Περιβάλλοντος, Τάνια Πλίμπερσεκ διευκρίνισε ότι το τεράστιο ηλιακό πάρκο θα παράγει επαρκή ενέργεια για την τροφοδοσία τριών εκατομμυρίων νοικοκυριών και θα περιλαμβάνει φωτοβολταϊκά, ηλιακούς συλλέκτες και μακροπρόθεσμα καλώδιο που θα συνδέει την Αυστραλία με την Σιγκαπούρη.
«Θα πρόκειται για τη μεγαλύτερη ζώνη ηλιακής ενέργειας στον κόσμο, πράγμα που θα καταστήσει την Αυστραλία παγκοσμίως ηγέτιδα στην πράσινη ενέργεια», σημείωσε η Πλίμπερσεκ.
Το ηλιακό αυτό πάρκο θα παρέχει τέσσερα γιγαβάτ ενέργειας την ώρα για εθνική χρήση. Άλλα δύο γιγαβάτ θα στέλνονται προς την Σιγκαπούρη, καλύπτοντας το 15% των αναγκών της χώρας αυτής.
Οι συλλέκτες του θα μπορούν εξάλλου να αποθηκεύουν έως και 40 γιγαβάτ.
Το έργο αυτό, που είναι γνωστό με το όνομα SunCable, έκτασης 120.000 στρεμμάτων, θα βρίσκεται στη Βόρεια Επικράτεια της Αυστραλίας, που λούζεται από τον ήλιο. Το κόστος του υπολογίζεται στα 21 δισεκατομμύρια ευρώ και έχει την υποστήριξη του δισεκατομμυριούχου της τεχνολογίας και οικολόγου Μάικ Κάνον-Μπρουκς.
Το ηλιακό πάρκο, που αναμένεται να αρχίσει να παράγει ενέργεια το 2030, θα επιτρέψει επίσης τη δημιουργία «14.300 θέσεων απασχόλησης στη βόρεια Αυστραλία», πρόσθεσε η υπουργός Περιβάλλοντος.
Το πράσινο φως της αυστραλιανής κυβέρνησης συνιστά «σημαντική στιγμή στην εξέλιξη του σχεδίου», δήλωσε παράλληλα ο γενικός διευθυντής του SunCable Australia Κάμερον Γκαρνσγουόρθι.
Ωστόσο για να δει το φως της μέρας θα χρειαστεί ακόμη να περάσει από πολλά στάδια. Θα πρέπει να εγκριθεί από σειρά φορέων, όπως η αρχή ρυθμιστικής αγοράς ενέργειας της Σιγκαπούρης, η ινδονησιακή κυβέρνηση και κοινότητες αυτοχθόνων της Αυστραλίας.
«Το SunCable θα εστιάσει τώρα τις προσπάθειές του στο επόμενο στάδιο του σχεδιασμού για να προχωρήσει το σχέδιο αυτό προς μια οριστική απόφαση επένδυσης που προβλέπεται για το 2027», σημείωσε ο Γκαρνσγουόρθι.
Το ηλιακό αυτό πάρκο αποτελεί ξεκάθαρα ένα στάδιο κλειδί για να καταστεί η Αυστραλία «δύναμη καθαρής ενέργειας», υπογράμμισε παράλληλα η γενική διευθύντρια της μη κυβερνητικής οργάνωσης Climate Council Αμάντα Μακένζι.
Έργα αυτού του είδους είναι απαραίτητα για να «παρέχεται προσιτή ενέργεια και να μειωθεί η κλιματική ρύπανση», πρόσθεσε.
Ο Κεν Μπόλντουιν, διευθυντής ερευνητικού κέντρου του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου της Καμπέρα, δήλωσε σχετικά με το έργο αυτό ότι συνιστά «παγκόσμια πρωτιά» όσον αφορά την εξαγωγή ενέργειας ηλιακής και αιολικής προέλευσης.
Η Καμπέρα θα πρέπει ωστόσο να συνεχίσει τον δρόμο αυτό, αν η χώρα θέλει να επιτύχει τον στόχο της για μηδενικές εκπομπές ως το 2050.
Η Αυστραλία «επένδυσε μαζικά στην ηλιακή και την αιολική ενέργεια τα πέντε τελευταία χρόνια, αλλά οφείλει να διπλασιάσει και να τριπλασιάσει αυτήν την επένδυση» για να επιτύχει τον στόχο της, σημείωσε ο Μπόλντουιν.
Τον Μάιο η Καμπέρα ανακοίνωσε ότι προβλέπει να καταφεύγει στη χρήση φυσικού αερίου και πέραν του 2050, σημειώνοντας ότι η εξάρτησή της από το ορυκτό αυτό καύσιμο δεν θα την εμποδίσει να επιτύχει τις μηδενικές εκπομπές εντός των προσεχών 30 ετών.
Η Αυστραλία είναι σήμερα ένας από τους βασικούς εξαγωγείς άνθρακα και φυσικού αερίου στον κόσμο, αλλά επίσης επηρεάζεται έντονα από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής (έντονη ζέστη, πλημμύρες και πυρκαγιές σε θαμνώδεις εκτάσεις).
Το 2022, το 32% της συνολικής παραγωγής ενέργειας στην Αυστραλία προερχόταν από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, έναντι 47% από άνθρακα, σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία που έχει δώσει στη δημοσιότητα η κυβέρνηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
