 |
|
|  Δευτέρα 26/8
POLITICΟ
«Ελλάδα, η χώρα που αφήνει τους
ανθρώπους να ξεφύγουν από τη δικαιοσύνη»
POLITICΟ,zougla.gr
Οξεία κριτική του POLITICO για «τη χώρα που φημίζεται για την επινόηση της δημοκρατίας», όπου ωστόσο υπάρχει μια αίσθηση ότι αυτή ξεφτίζει.
Σύμφωνα με δημοσίευμα τού έγκυρου διαδικτυακού περιουδικού, η Ελλάδα έχει βιώσει μια σειρά από σκάνδαλα που, αν και όλα είναι πολύ διαφορετικά, προσθέτουν την αίσθηση ότι η δικαιοσύνη καταρρέει, και ότι αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία δεν θέλουν να τη διορθώσουν. Ή χειρότερα, είναι ένοχοι.
«Υπάρχει μια αίσθηση συστηματικής και συντονισμένης προσπάθειας για την υποβάθμιση ορισμένων περιστατικών», δήλωσε ο Ανδρέας Ποττάκης, Συνήγορος του Πολίτη της Ελλάδας, ανεξάρτητος αξιωματούχος που εξετάζει την κακοδιοίκηση του κράτους. Αυτό γεννά «υποψίες για απόπειρα συγκάλυψης» και αμέλεια που «θα μπορούσε να περιλαμβάνει πολιτική ηγεσία».
Τρεις τεράστιες υποθέσεις έχουν δοκιμάσει την πίστη της χώρας στις δικαστικές δομές της τα τελευταία δύο χρόνια. Δύο από αυτά σχετίζονται με καταστροφές: Ένα σιδηροδρομικό δυστύχημα τον Φεβρουάριο του 2023 στο οποίο σκοτώθηκαν 57 και ένα ναυάγιο στα ανοιχτά των ακτών της Πελοποννήσου της Ελλάδας το περασμένο καλοκαίρι που άφησε εκατοντάδες μετανάστες να πνιγούν.
Το άλλο είναι ένα εκτεταμένο σκάνδαλο spyware στο οποίο εμπλέκεται η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη. Πρόσφατα, ένας εισαγγελέας του Ανωτάτου Δικαστηρίου απάλλαξε τους πολιτικούς, την αστυνομία και τις υπηρεσίες πληροφοριών της χώρας από αδικήματα.
Μεμονωμένα, αυτά μπορεί να μοιάζουν με το είδος των ατυχών περιστατικών που μπορεί να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κυβέρνηση.
Αλλά ο χειρισμός τους έχει εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, οι ομάδες θυμάτων και οι ανεξάρτητοι ερευνητές μιλούν για συγκαλύψεις και ισχυρίζονται ότι οι κρίσιμοι μάρτυρες μπλοκαρίστηκαν, τα νομικά έγγραφα αγνοήθηκαν και τα θύματα παραγκωνίστηκαν. Οι κοινοβουλευτικές έρευνες έχουν κάνει ελάχιστα αλλά θόλωσαν τα νερά.
«Δίνοντας μια παραπλανητική εντύπωση μιας καλά λειτουργούσας δημοκρατίας, με τις κοινοβουλευτικές εξεταστικές επιτροπές να μην μπορούν να διεκπεραιώσουν αποτελεσματικά το έργο τους, αυτό που στην πραγματικότητα συμβαίνει μερικές φορές ισοδυναμεί με άμεση πολιτική ανάμειξη και εξουδετέρωση των μελών των ανεξάρτητων επιτηρητών», δήλωσε ο Βασίλης Παναγιωτόπουλος, ο οποίος καλύπτει την Ελλάδα για τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα (RSF), του μη-κερδοσκοπικού οργανισμού που υπερασπίζεται τις ελευθερίες του Τύπου.
Πέρα από τα μεγαλύτερα παραδείγματα, οι Έλληνες αντιλαμβάνονται ότι τα δημόσια πρότυπα έχουν διαβρωθεί. Σύμφωνα με έρευνα που διεξήχθη για το Ινστιτούτο Έτερον για τον εορτασμό της 50ής επετείου από την επιστροφή της Ελλάδας στη δημοκρατία, μόνο το 29 τοις εκατό των ανθρώπων εμπιστεύονται τη δικαιοσύνη της χώρας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
