 |
|
|  Τετάρτη 28/8
Κατηγορούμενος για διακίνηση ναρκωτικών ο πρέσβης τής Κολομβίας στη Νικαράγουα
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Κολομβίας άσκησε χθες Τρίτη δίωξη για διακίνηση ναρκωτικών στον πρέσβη της Κολομβίας στη Νικαράγουα, έξι χρόνια μετά τη σύλληψή του στο αεροδρόμιο της Μεδεγίν με κοκαΐνη στις βαλίτσες του.
Η αστυνομία στο αεροδρόμιο της βορειοδυτικής Κολομβίας βρήκε στις αποσκευές τού Λεόν Φρέντι Μουνιός συνολικά 346 γραμμάρια κοκαΐνης, εξήγησε η εισαγγελέας Μαρλένε Ορχουέλα Ροδρίγκες στην ακροαματική διαδικασία που διεξήχθη χθες στο Ανώτατο Δικαστήριο.
Ο πρέσβης υποστήριξε πως τα ναρκωτικά έβαλαν εν αγνοία του στις αποσκευές του πολιτικοί του αντίπαλοι. Χθες, κατέθεσε πως δεν «ξέρει καν τι είναι» η κοκαΐνη.
Η εισαγγελία ζήτησε να του επιβληθεί ποινή κάθειρξης 9 έως 11 ετών.
Το Ανώτατο Δικαστήριο της Κολομβίας, στο οποίο εκδικάζεται η υπόθεση διότι αφορά «ανώτερο κρατικό λειτουργό», αναμένεται να απαγγείλει την ετυμηγορία του και την ποινή σε προσεχή ακροαματική διαδικασία.
Ο διπλωμάτης είχε αφεθεί ελεύθερος μερικές ημέρες μετά τη σύλληψή του, την 31η Μαΐου 2018. Ήταν μέλος της κάτω Βουλής της Κολομβίας από το 2018 ως το 2022. Ονομάστηκε πρέσβης στη Μανάγουα λίγο καιρό αφού εξελέγη ο πρόεδρος Γουστάβο Πέτρο, τον Αύγουστο του 2022.
Η άσκηση δίωξης σε βάρος του διπλωμάτη καταγράφεται με φόντο νέα κρίση στις σχέσεις ανάμεσα στην Κολομβία και τη Νικαράγουα. Τη Δευτέρα, ο Νικαραγουανός πρόεδρος Ντανιέλ Ορτέγα κατηγόρησε τον Κολομβιανό ομόλογό του Πέτρο και τον Βραζιλιάνο ομόλογό του Λούλα πως παίζουν το παιγνίδι των ΗΠΑ και της ΕΕ, διότι αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών της 28ης Ιουλίου στη Βενεζουέλα, την επανεκλογή του προέδρου Νικολάς Μαδούρο, που αμφισβητεί η αντιπολίτευση διαβεβαιώνοντας ότι επικράτησε ο δικός της υποψήφιος, ο Εδμούνδο Γκονσάλες Ουρούτια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
