 |
|
|  Παρασκευή 30/8
Οι ABBA ζητούν από τον Τραμπ να μην χρησιμοποιεί τα τραγούδια τους
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τα μέλη τού σουηδικού ποπ συγκροτήματος ABBA ζήτησαν από τον Ρεπουμπλικάνο υποψήφιο για την προεδρία των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ να σταματήσει να χρησιμοποιεί τη μουσική και τα βιντεοκλίπ τους στις προεκλογικές συγκεντρώσεις του, ανακοίνωσε την Πέμπτη η δισκογραφική εταιρεία Universal Music.
Μεγάλες επιτυχίες των ABBA, όπως τα τραγούδια «The Winner Takes It All», «Money, Money, Money» και «Dancing Queen» ακούστηκαν σε μια συγκέντρωση όπου εμφανίστηκαν ο Τραμπ και ο υποψήφιος αντιπρόεδρός του, ο Τζ. Ντ. Βανς, στις 27 Ιουλίου στη Μινεσότα. Τα τραγούδια συνοδεύονταν και από βιντεοκλίπ, ανέφερε η σουηδική εφημερίδα Svenska Dagbladet, ένας δημοσιογράφος της οποίας ήταν παρών στη συγκέντρωση.
«Μαζί με τα μέλη των ABBA ανακαλύψαμε ότι κυκλοφορούν βίντεο στα οποία χρησιμοποιήθηκε η μουσική των ABBA σε εκδηλώσεις του Τραμπ και κατά συνέπεια ζητήσαμε να σταματήσει αμέσως αυτή η χρήση», ανέφερε η εταιρεία στην ανακοίνωσή της. Η Universal Music και η μητρική εταιρία Polar Music International AB τόνισαν ότι δεν είχε ζητηθεί άδεια για τη χρήση των τραγουδιών από την προεκλογική εκστρατεία του Τραμπ.
Τα μέλη του συγκροτήματος απέφυγαν να κάνουν κάποιο άλλο σχόλιο και ένας εκπρόσωπός τους είπε ότι στηρίζουν την ανακοίνωση της εταιρείας.
Ο δημοσιογράφος της Svenska Dagbladet παρακολούθησε μια προεκλογική συγκέντρωση του Τραμπ στη Μινεσότα, όπου ζει μια σημαντική σε μέγεθος σουηδική κοινότητα. Σε αυτήν τη συγκέντρωση ακούστηκε το τραγούδι «The Winner Takes it All» ενώ προβλήθηκε σε γιγαντοοθόνη και ένα παλιό βιντεοκλίπ με το συγκρότημα να ερμηνεύει άλλες μεγάλες επιτυχίες του.
Πολλοί καλλιτέχνες, όπως ο Μπρους Σπρίνγκστιν, ο Νιλ Γιανγκ, οι Rolling Stones, η Αντέλ και, πιο πρόσφατα, η Καναδή Σελίν Ντιόν, έχουν ζητήσει από τον Τραμπ να σταματήσει να χρησιμοποιεί τη μουσική τους στην προεκλογική εκστρατεία του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
