 |
| Δευτέρα 2/9
ΔΙΠΛΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ ΙΑΠΩΝΙΑ
Μαθήτρια λυκείου αυτοκτόνησε πηδώντας στο κενό και σκότωσε γυναίκα που περπατούσε ανυποψίαστη στον δρόμο...
BBC,protothema.gr
Δύο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στην πόλη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας, όταν μια έφηβη κοπέλα πήδηξε στο κενό θέλοντας να βάλει τέλος στη ζωή της και τραυμάτισε θανάσιμα μια γυναίκα που περνούσε από κάτω.
Σύμφωνα με το BBC, η 17χρονη μαθήτρια λυκείου πήδηξε από την οροφή ενός κτιρίου σε μια πολυσύχναστη εμπορική περιοχή, χτυπώντας μια 32χρονη γυναίκα που είχε βγει βόλτα με τις φίλες της.
Οι δύο τους μεταφέρθηκαν αμέσως στο νοσοκομείο , όπου το κορίτσι πέθανε μια ώρα αργότερα, ενώ λίγη ώρα μετά κατέληξε και η 32χρονη.
Σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, περισσότεροι αυτόχειρες κάτω των 18 ετών στην Ιαπωνία βάζουν τέλος στη ζωή τους την 1η Σεπτεμβρίου - λίγο πριν την έναρξη της νέας σχολικής περιόδου - συγκριτικά με οποιαδήποτε άλλη ημέρα.
Πέρυσι, 513 ανήλικοι αυτοκτόνησαν στην Ιαπωνία, με τα «προβλήματα στο σχολικό περιβάλλον» να αναφέρονται ως ο συνηθέστερος παράγοντας.
Οι μαθητές που δεν θέλουν να επιστρέψουν στο σχολείο είναι γνωστοί ως «φουτόκο» ή «άνθρωποι που δεν πηγαίνουν στο σχολείο». Οι κύριοι λόγοι για τους οποίους αυτά τα άτομα αποφεύγουν το σχολείο περιλαμβάνουν οικογενειακά προβλήματα, προσωπικές διαφορές με φίλους και εκφοβισμό, σύμφωνα με προηγούμενη έρευνα του ιαπωνικού υπουργείου Παιδείας.
Τα τελευταία χρόνια, οι τοπικές αρχές και τα ΜΜΕ έχουν προσπαθήσει να ευαισθητοποιήσουν το κοινό σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι μαθητές αυτή την εποχή. Ο δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας της Ιαπωνίας, NHK, για παράδειγμα, οργάνωσε μια εκστρατεία στο Twitter με τίτλο «τη νύχτα της 31ης Αυγούστου».
Το πιο πρόσφατο περιστατικό στη Γιοκοχάμα θυμίζει μια παρόμοια τραγωδία το 2020, όταν ένας 17χρονος πήδηξε από την οροφή ενός εμπορικού κέντρου, σκοτώνοντας μια 19χρονη φοιτήτρια σε μια πολυσύχναστη συνοικία της Οσάκα.
Σε εκείνη την περίπτωση, το αγόρι κατηγορήθηκε μετά θάνατον για ανθρωποκτονία, πράγμα που σήμαινε ότι η οικογένειά του όφειλε αποζημίωση στην οικογένεια του θύματος που σκότωσε. Ωστόσο, η κατηγορία αποσύρθηκε λίγο αργότερα.
Μέχρι στιγμής, οι αρχές δεν έχουν επισημάνει καμία υπαιτιότητα όσον αφορά τους θανάτους του Σαββατόβραδου.
Ενώ το ποσοστό αυτοκτονιών στην Ιαπωνία μειώνεται σιγά-σιγά μεταξύ του γενικού πληθυσμού, αυξάνεται μεταξύ των νέων Ιαπώνων. Η Ιαπωνία είναι η μόνη χώρα της G7 όπου η αυτοκτονία είναι η κύρια αιτία θανάτου για τους εφήβους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|