 |
|
|  Τρίτη 3/9
Επιχείρηση διάσωσης ελληνόκτητου δεξαμενοπλοίου στην Ερυθρά Θάλασσα
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Eπιχείρηση διάσωσης τού δεξαμενόπλοιου Sounion υπό ελληνική σημαία ανοικτά της Υεμένης, πάνω στο οποίο εξακολουθούν να υπάρχουν πυρκαγιές αφότου υπέστη επίθεση από τους αντάρτες Χούθι τον περασμένο μήνα, βρίσκεται «σε εξέλιξη», ανακοίνωσε τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη το μεικτό διοικητήριο των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων που είναι αρμόδιο για τη Μέση Ανατολή (CENTCOM, «κεντρική διοίκηση»).
Το Sounion, με 150.000 τόνους αργού πετρελαίου στις δεξαμενές του, χτυπήθηκε επανειλημμένα την 21η Αυγούστου ανοικτά του λιμανιού Χοντάιντα, που ελέγχουν οι αντάρτες, στην Ερυθρά Θάλασσα. Οι Χούθι, κίνημα προσκείμενο στο Ιράν, ανέλαβαν την ευθύνη για την ενέργεια, αναφέροντας πως το έπληξαν με drones εφόρμησης και πυραύλους.
Γνωστοποίησαν κατόπιν πως τοποθέτησαν εκρηκτικές ύλες στο σκάφος και τις πυροδότησαν, προκαλώντας πυρκαγιές στη γέφυρα — προτού εντέλει δώσουν «έγκριση» το σκάφος να ρυμουλκηθεί σε ασφαλές λιμάνι, για να αποφευχθεί περιβαλλοντική καταστροφή.
Η CENTCOM ανέφερε μέσω X ότι «βρίσκεται επί του παρόντος σε εξέλιξη επιχείρηση διάσωσης» του Sounion, που «είναι ακόμη στις φλόγες» και εγείρει απειλή «μείζονος περιβαλλοντικής καταστροφής».
Νωρίτερα, χθες βράδυ, η ναυτική αποστολή Ασπίδες της Ευρωπαϊκής Ένωσης γνωστοποίησε πως «θα εγγυηθεί την προστασία των ρυμουλκών που θα αναλάβουν την επιχείρηση διάσωσης» και «θα διευκολύνει τις προσπάθειές τους προκειμένου να αποφευχθεί περιβαλλοντική καταστροφή» στην Ερυθρά Θάλασσα.
Κατά την ίδια πηγή, «συνεχίζουν να καίνε πυρκαγιές στην κύρια γέφυρα του πλοίου», πάντως μέχρι τώρα δεν υπάρχει «καμιά ένδειξη διαρροής» αργού.
Το εικοσιπενταμελές πλήρωμα του Sounion, 23 υπήκοοι Φιλιππίνων και 2 υπήκοοι Ρωσίας, διασώθηκε από γαλλική φρεγάτα της δύναμης Ασπίδες την επομένη της επίθεσης που υπέστη.
Η ναυτική αποστολή Ασπίδες αναπτύχθηκε ανοικτά της Υεμένης τον Φεβρουάριο, για την προστασία της διεθνούς εμπορικής ναυσιπλοΐας από τις επιθέσεις των Χούθι. Έχει καθαρά αμυντικό χαρακτήρα — η εντολή της επιτρέπει στα στοιχεία της να ανοίγουν πυρ είτε για να υπερασπίζουν εμπορικά πλοία, ή σε νόμιμη άμυνα.
Το κίνημα των ανταρτών, που ελέγχει την πρωτεύουσα Σανάα και το μεγαλύτερο μέρος του βόρειου τμήματος της Υεμένης, στοχοποιεί πλοία που κατ’ αυτό συνδέονται με το Ισραήλ, τονίζοντας πως δρα για να υποστηρίξει τους Παλαιστίνιους στη Λωρίδα της Γάζας, όπου συνεχίζει να μαίνεται ο πόλεμος ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς που ξέσπασε την 7η Οκτωβρίου.
Οι επιθέσεις του με πυραύλους και drones έχουν μετατραπεί σε μείζον πρόβλημα για τη ναυσιπλοΐα στα ύδατα γύρω από την Υεμένη, θαλάσσια περιοχή ζωτικής σημασίας για το παγκόσμιο εμπόριο, ωθώντας τις ΗΠΑ να συγκροτήσουν διεθνή ναυτικό συνασπισμό που δρα στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Άντεν και να προχωρήσουν σε σειρά βομβαρδισμών εναντίον θέσεων και οπλικών συστημάτων των Χούθι στην Υεμένη, σε αρκετές περιπτώσεις με τη συνεργασία της Βρετανίας.
Κατά τη βρετανική υπηρεσία ασφάλειας της ναυσιπλοΐας UKMTO, ακόμη δυο πλοία, το ένα εκ των οποίων διαχειρίζεται ελληνική ναυτιλιακή εταιρεία, χτυπήθηκαν χθες Δευτέρα σε επιθέσεις των Χούθι ανοικτά της Υεμένης· δεν αναφέρθηκαν θύματα.
Κατά τη CENTCOM, πρόκειται για δυο δεξαμενόπλοια που μεταφέρουν πετρέλαιο, το πρώτο υπό σημαία Παναμά, το δεύτερο υπό σημαία Σαουδικής Αραβίας. Η ίδια πηγή ανέφερε πως το δεύτερο πλοίο, το Amjad, μεταφέρει 2 εκατομμύρια βαρέλια αργού πετρελαίου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
