 |
| Πέμπτη 5/9
"ΚΑΛΠΑΖΕΙ" Η ΧΟΛΕΡΑ
Αλματώδης αύξηση κρουσμάτων και θανάτων
παγκοσμίως
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Οι αριθμοί των κρουσμάτων και των θανάτων εξαιτίας τής χολέρας
αυξήθηκαν πολύ το 2023, υπογράμμισε ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
(ΠΟΥ), ο γενικός διευθυντής τού οποίου Τέντρος Αντανόμ Γκεμπρεέσους
θύμισε πως τα ξεσπάσματα θα μπορούσαν να είχαν «αποφευχθεί» και πως
πρόκειται για ασθένεια «εύκολο να θεραπευτεί».
Ο αριθμός των καταγεγραμμένων κρουσμάτων χολέρας αυξήθηκε κατά 13%
φθάνοντας τα 535.321, ενώ αυτός των θανάτων κατά 71% (4.000+) το 2023
σε σύγκριση με το 2022, σύμφωνα με τις στατιστικές που δημοσιοποίησε ο
οργανισμός, μέρος του συστήματος του ΟΗΕ.
«Η χολέρα σκότωσε πάνω από τέσσερις χιλιάδες ανθρώπους πάνω σε έναν
χρόνο» ενώ πρόκειται για «ασθένεια που μπορεί να αποτραπεί και να
θεραπευτεί εύκολα», επέμεινε ο Δρ. Τέντρος κατά τη διάρκεια
συνέντευξης Τύπου.
Χειρότερα, οι αριθμοί των κρουσμάτων και των θανάτων είναι κατά πάσα
πιθανότητα «υποτιμημένοι», τόνισε ο Φιλίπ Μπαρμποζά, επικεφαλής της
ομάδας εργασίας του ΠΟΥ για τη χολέρα και άλλες επιδημικές ασθένειες
που προκαλούν οξείες διάρροιες. Εξήγησε πως αυτό οφείλεται στα
διαγνωστικά κενά, καθώς η διαφορά δυνατοτήτων είναι χαώδης από χώρα σε
χώρα.
Οι ένοπλες συρράξεις, η κλιματική αλλαγή, η έλλειψη πόσιμου νερού και
αποχέτευσης, η φτώχεια, η υπανάπτυξη και οι εξαναγκαστικοί εκτοπισμοί
εξαιτίας ένοπλων συγκρούσεων και φυσικών καταστροφών είναι οι
παράγοντες που συνέβαλαν να αυξηθούν οι επιδημίες χολέρας το 2023,
απαρίθμησε ο ΠΟΥ στην ανακοίνωσή του.
Η γεωγραφική κατανομή της χολέρας «μεταβλήθηκε αξιοσημείωτα» το 2023
σε σύγκριση με το 2022: σημειώθηκε μείωση 32% των κρουσμάτων στη Μέση
Ανατολή και στην Ασία, αλλά αλματώδης αύξησή τους 125% στην Αφρική.
Το 2023 ήταν η πρώτη χρονιά που αναφέρθηκαν θάνατοι εξαιτίας χολέρας
εκτός δομών υγείας («θάνατοι στην κοινότητα»), κάτι που πιστοποιεί
«σοβαρά κενά στην πρόσβαση σε θεραπεία», τόνισε ο ΠΟΥ.
Το 2024, ο παγκόσμιος κίνδυνος να εκδηλωθούν επιδημίες χολέρας
παραμένει «πολύ υψηλός»· 22 χώρες «αναφέρουν το τρέχον διάστημα
ενεργές επιδημίες», σημείωσε ο Δρ. Τέντρος. Από την αρχή της χρονιάς
έχουν καταγραφεί πάνω από 342.000 κρούσματα και 2.400 θάνατοι.
Μπροστά σε αυτή την κατάσταση, ο γενικός διευθυντής τού ΠΟΥ επανέλαβε
την έκκλησή του να αυξηθεί η παραγωγή εμβολίων.
«Την περασμένη χρονιά παρήχθησαν περίπου 36 εκατομμύρια δόσεις, μόλις
η μισή από την ποσότητα που έχουν ζητήσει 14 χώρες που πλήττονται από
τον Οκτώβριο του 2022», συνόψισε ο Δρ. Τέντρος.
Υπενθυμίζοντας πως το τρέχον διάστημα «δεν υπάρχει παρά μόνο μια
κατασκευάστρια εμβολίων κατά της χολέρας, η EuBiologics» (Νότια
Κορέα), κάλεσε άλλες φαρμακευτικές βιομηχανίες «που σχεδιάζουν να
εισέλθουν στην αγορά να επιταχύνουν τις προσπάθειές τους».
Εξάλλου, παρότι ο εμβολιασμός είναι «σημαντικό εργαλείο», είναι «το
πόσιμο νερό, η αποχέτευση και η υγιεινή» που αποτελούν «τις μόνες
διαρκείς και μακροπρόθεσμες λύσεις», επέμεινε ο επικεφαλής του ΠΟΥ.
Η χολέρα, που μεταδίδεται μέσω μολυσμένων τροφίμων ή νερού ή
περιττωμάτων που περιέχουν το βακτήριο Vibrio cholerae, προκαλεί οξεία
διάρροια και αφυδάτωση και μπορεί να επιφέρει τον θάνατο του ασθενούς
σε ώρες χωρίς θεραπεία. Είναι πιο επικίνδυνη για τα παιδιά.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|