 |
| Τρίτη 10/9
"Βροχή" απο... ευρω-πρόστιμα σε τεχνολογικούς κολοσσούς των ΗΠΑ
€13 δισ. θα πληρώσει η Apple, €2,4 δισ. η Google
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Το ανώτατο δικαστήριο τής Ευρωπαϊκής Ένωσης επικύρωσε την Τρίτη πρόστιμο ύψους 2,4 δισ. ευρώ που επιβλήθηκε στην Google από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για κατάχρηση τής δεσπόζουσας θέσης της, ευνοώντας τη δική της υπηρεσία σύγκρισης τιμών.
Το πρόστιμο προέρχεται από μια αντιμονοπωλιακή έρευνα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής η οποία ολοκληρώθηκε το 2017. Η Επιτροπή έκρινε τότε ότι η Google είχε ευνοήσει τη δική της υπηρεσία, έναντι εκείνων των ανταγωνιστών της.
Στης συνέχεια η Google άσκησε έφεση κατά της απόφασης στο Γενικό Δικαστήριο, το δεύτερο ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ, το οποίο επίσης επικύρωσε το πρόστιμο. Η εταιρεία προσέφυγε εκ νέου στο ανώτατο δικαστήριο της ΕΕ, το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ).
Το ΔΕΕ απέρριψε σήμερα, Τρίτη, την έφεση και επικύρωσε το πρόστιμο της Επιτροπής.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πέτυχε σήμερα μια μεγάλη δικαστική νίκη κατά της Apple, με αποτέλεσμα ο αμερικανικός τεχνολογικός κολοσσός να καλείται τώρα σε καταβολή αναδρομικών φόρων ύψους 13 δισεκατομμυρίων ευρώ.
Νωρίτερα, το ανώτατο δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ακύρωσε απόφαση κατώτερου δικαστηρίου, η οποία ανέτρεπε το συμπέρασμα της Κομισιόν, ότι η Apple είχε επωφεληθεί από αθέμιτες φορολογικές ελαφρύνσεις δισεκατομμυρίων ευρώ από την ιρλανδική κυβέρνηση.
«Η Ιρλανδία χορήγησε στην Apple παράνομη ενίσχυση, την οποία η Ιρλανδία οφείλει να ανακτήσει», ανέφερε την Τρίτη το ανώτατο δικαστήριο, τονίζοντας ότι η απόφασή του είναι η «τελική επί του θέματος».
Πρόκειται για μια τεράστια νίκη για την επίτροπο Ανταγωνισμού, Μαργκρέτε Βεστάγκερ με κύριο αποδέκτη τις αμερικανικές πολυεθνικές, καθώς προηγούμενες αντίστοιχες υποθέσεις είχαν αποτύχει στα δικαστήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Η υπόθεση της Apple ήταν μέρος μιας σειράς ερευνών με στόχο τον τρόπο με τον οποίο χώρες όπως η Ιρλανδία και το Λουξεμβούργο προσέφεραν ευνοϊκή φορολογική μεταχείριση για να εξασφαλίσουν στο έδαφός τους τα ευρωπαϊκά κεντρικά γραφεία πολυεθνικών εταιρειών.
Η σημερινή απόφαση επικεντρώνεται στον τρόπο με τον οποίο δύο από τις μονάδες του τεχνολογικού κολοσσού φορολογούνταν στην Ιρλανδία για τον χειρισμό αδειών πνευματικής ιδιοκτησίας για τις πωλήσεις της εταιρείας εκτός της Βόρειας Αμερικής.
Το 2020 δικαστήριο αποφάνθηκε ότι η Επιτροπή είχε άδικο να πει ότι στις εν λόγω μονάδες είχε δοθεί «επιλεκτικό πλεονέκτημα», ουσιαστικά ένα φορολογικό πλεονέκτημα που δεν προσφέρθηκε σε άλλους και συνεπώς αθέμιτη κρατική ενίσχυση.
Η διαμάχη της Apple με την ΕΕ έχει πλέον διευρυνθεί, με την επιβολή προστίμου ύψους 1,8 δισ. ευρώ στην εταιρεία, νωρίτερα φέτος, για τους κανόνες του app store. Τώρα αντιμετωπίζει επίσης τρεις έρευνες σχετικά με τη μη συμμόρφωσή της με τους κανόνες ψηφιακού ανταγωνισμού.
Η Βεστάγκερ δήλωσε τον Ιούνιο ότι η Apple αφήνει μια «θλιβερή επίγευση παράνομης συμπεριφοράς». Η φορολογική υπόθεση από μόνη της «δείχνει ότι η Apple συνεισφέρει πολύ-πολύ λίγα όταν πρόκειται για φόρους», δήλωσε η ίδια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|