 |
|
|  Τετάρτη 18/9
ΝΕW YORK TIMES
Το Ισραήλ παγίδευσε με εκρηκτικά τούς βομβητές που αγόρασε η Χεζμπολάχ από την Ταϊβάν
NYT,AFP,zougla.gr
Αξιωματούχοι των ΗΠΑ και άλλων χωρών δήλωσαν στην εφημερίδα New York Times ότι οι μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ κατάφεραν να παγιδεύσουν με μικρές ποσότητες εκρηκτικής ύλης βομβητές που αγόρασε το λιβανικό κίνημα Χεζμπολάχ από την Ταϊβάν και τις πυροδότησαν χθες Τρίτη, σκοτώνοντας τουλάχιστον 9 ανθρώπους και τραυματίζοντας άλλους σχεδόν 2.800.
Οι πηγές της εφημερίδας, που εκφράστηκαν υπό τον όρο να μην κατονομαστούν, έδωσαν κάποιες λεπτομέρειες για την επιχείρηση αυτή άνευ προηγουμένου, την ευθύνη για την οποία ήδη το λιβανικό σιιτικό κόμμα επέρριψε ήδη στο Ισραήλ.
Οι μικρές συσκευές της κατασκευάστριας Gold Apollo της Ταϊβάν παγιδεύτηκαν από τις ισραηλινές υπηρεσίες προτού φθάσουν στον Λίβανο, σύμφωνα με τις πηγές.
Μερικές δεκάδες γραμμάτια εκρηκτικής ύλης, ως και 57 γραμμάρια, τοποθετήθηκαν πλάι στην μπαταρία των βομβητών αυτών, μαζί με πυροκροτητές, διευκρινίζεται στο δημοσίευμα.
Στις 15:30 στον Λίβανο μήνυμα που έμοιαζε να εστάλη από την ηγεσία της Χεζμπολάχ έφθασε στις συσκευές, κάνοντάς τις να ηχήσουν για αρκετά δευτερόλεπτα, και κατόπιν πυροδοτήθηκαν τα εκρηκτικά, σύμφωνα με τις πηγές.
Πάνω από 3.000 δείγματα, κυρίως του μοντέλου AP924, είχαν παραγγελθεί από το λιβανικό κίνημα στην εταιρεία Gold Apollo της Ταϊβάν, πάντα κατά τους Τάιμς.
Οι πληροφορίες της αμερικανικής εφημερίδας συνάδουν με τη θεωρία, που διατύπωσαν αρκετοί ειδικοί χθες, κατά την οποία οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες μπόρεσαν να παρεισφρήσουν στην αλυσίδα εφοδιασμού της Χεζμπολάχ και να σχεδιάσουν την ενέργεια.
Πηγή του Γαλλικού Πρακτορείου στο λιβανικό κίνημα τόνισε νωρίτερα χθες ότι «οι βομβητές που εξερράγησαν ήταν μέρος παρτίδας η οποία αγοράστηκε πρόσφατα από τη Χεζμπολάχ, αποτελούμενης από 1.000 κομμάτια», και κατ’ αυτήν υπέστησαν «πειρατεία στην πηγή».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
