 |
|
|  Πέμπτη 19/9
ΜΥΣΤΙΚΗ ΜΟΝΑΔΑ 8200
Πώς έστησε «νέα εποχή» στον πόλεμο τού Ισραήλ
Reuters,zougla.gr
Η μαζική παγίδευση ηλεκτρονικών συσκευών που βρίσκονται στα χέρια εκατοντάδων ανθρώπων ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του πολέμου.
Η μαζική επίθεση κατά της Χεζμπολάχ με τις ταυτόχρονες εκρήξεις χιλιάδων βομβητών στον Λίβανο έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας στη μυστική Μονάδα 8200 του Ισραήλ, τη μονάδα πληροφοριών των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων, η οποία σύμφωνα με δυτική πηγή ασφαλείας συμμετείχε στον σχεδιασμό της επιχείρησης.
Ανώτερη πηγή ασφαλείας του Λιβάνου και άλλη πηγή, που επικαλείται το Reuters ανέφεραν ότι η υπηρεσία κατασκοπείας του Ισραήλ, Μοσάντ, ήταν υπεύθυνη για την επιχείρηση τοποθέτησης μικρής ποσότητας εκρηκτικών μέσα σε 5.000 βομβητές που παρήγγειλε η Χεζμπολάχ.
Παράλληλα, δυτική πηγή ασφαλείας είπε στο Reuters ότι η Μονάδα 8200, μια στρατιωτική μονάδα, που δεν ανήκει στη Μοσάντ, συμμετείχε στο στάδιο ανάπτυξης της επιχείρησης κατά της Χεζμπολάχ, η οργάνωση της οποίας γινόταν για πάνω από ένα χρόνο.
Η πηγή είπε ότι η μονάδα 8200 συμμετείχε στην τεχνική πλευρά της επιχείρησης με αντικείμενο το πώς θα μπορούσαν να εισάγουν εκρηκτικό υλικό στη διαδικασία κατασκευής.
Ο Yossi Kuperwasser, πρώην αξιωματούχος των στρατιωτικών πληροφοριών και τώρα διευθυντής ερευνών στο Ισραηλινό Φόρουμ Άμυνας και Ασφάλειας, είπε ότι δεν υπάρχει καμία επιβεβαίωση ότι η μονάδα στρατιωτικών πληροφοριών εμπλέκεται στην επίθεση.
Ωστόσο, είπε ότι τα μέλη της μονάδας 8200 ήταν μερικά από τα καλύτερα και λαμπρότερα στελέχη του ισραηλινού στρατού, που υπηρετούσαν σε μια μονάδα που εργάζεται στην ανάπτυξη των αμυντικών δυνατοτήτων του Ισραήλ.
«Οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν είναι τεράστιες, πολύ απαιτητικές και χρειαζόμαστε τους καλύτερους ανθρώπους για να εργάζονται», είπε.
Η μονάδα, που πρόκειται για μία λεγεώνα νεαρών, επιλεγμένων στρατιωτών, αναπτύσσει και χειρίζεται εργαλεία συλλογής πληροφοριών και συχνά παρομοιάζεται με την Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ.
Σε μια σπάνια δημόσια δήλωση σχετικά με τις δραστηριότητες της μονάδας, ο IDF είπε το 2018 ότι βοήθησε στην αποτροπή αεροπορικής επίθεσης του Ισλαμικού Κράτους σε δυτική χώρα. Εκείνη την εποχή, ανέφερε ότι οι επιχειρήσεις της μονάδας εκτείνονταν από τη συλλογή πληροφοριών και την άμυνα στον κυβερνοχώρο έως τις «τεχνολογικές επιθέσεις».
Ενώ το Ισραήλ δεν επιβεβαίωσε ποτέ τη συμμετοχή του, πληροφορίες ανέφεραν ότι η Μονάδα 8200 συμμετείχε στην επίθεση Stuxnet που απενεργοποίησε τις ιρανικές πυρηνικές φυγόκεντρες καθώς και σε μια σειρά άλλων επιχειρήσεων υψηλού προφίλ εκτός του Ισραήλ.
Η μονάδα αποτελεί ουσιαστικά το σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης του Ισραήλ, και όπως και οι υπόλοιπες υπηρεσίες άμυνας και ασφάλειας, επωμίστηκε μέρος της ευθύνης για την αποτυχία εντοπισμού της επίθεσης της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου στο νότιο Ισραήλ.
Ο διοικητής της παραιτήθηκε την περασμένη εβδομάδα, αναφέροντας στην επιστολή του που μετέδωσαν τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης ότι δεν είχε εκπληρώσει την αποστολή του.
Η Μονάδα είναι διάσημη για την εργασιακή κουλτούρα που δίνει έμφαση στην «απρόβλεπτη» σκέψη για την αντιμετώπιση ζητημάτων που προηγουμένως δεν είχαν αντιμετωπιστεί. Αυτό βοήθησε ορισμένους απόφοιτους να χτίσουν τον τομέα υψηλής τεχνολογίας του Ισραήλ και μερικές από τις μεγαλύτερες εταιρείες του.
“Είτε πρόκειται για πρόβλημα που αφορά σε αδυναμία λογισμικού, μαθηματικά, κρυπτογράφηση, πρόβλημα εισβολής… πρέπει να είμαστε σε θέση να το κάνουμε μόνοι μας”, είπε ο Avi Shua, απόφοιτος της 8200, συνιδρυτής της Orca.
Η μονάδα έχει υψηλό ποσοστό κύκλου εργασιών νέων νεοσύλλεκτων που αντικαθιστούν βετεράνους, είπε ο Kobi Samboursky, άλλο πρώην μέλος της 8200 και Διευθύνων Συνεργάτης της Glilot Capital Partners, ενός fund που επενδύει στην ασφάλεια στον κυβερνοχώρο και την τεχνητή νοημοσύνη.
«Το πιο σημαντικό πράγμα εδώ είναι η κουλτούρα του «can-do», όπου όλα είναι δυνατά», είπε ο Samboursky.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
