 |
|
|  Σάββατο 21/9
Η Ρωσία έβαλε την Ελλάδα και την Κύπρο στον κατάλογο των χωρών με «καταστροφικές συμπεριφορές»
TASS,protothema.gr
Τη λίστα τής Ρωσίας με τις χώρες που επιβάλλουν «καταστροφικές συμπεριφορές αντίθετες με τις ρωσικές πνευματικές και ηθικές αξίες», ανάμεσα στις οποίες βρίσκονται Ελλάδα και Κύπρος, έδωσε στη δημοσιότητα η κυβέρνηση, μετά από απόφαση τού πρωθυπουργού Μιχαήλ Μισούστιν.
Η λίστα αποτελεί επανάληψη του καταλόγου των «μη φιλικών» προς τη Ρωσία χωρών, όπως έχει διαμορφωθεί μετά την επιβολή αμοιβαίων κυρώσεων. Πέραν της Ελλάδας και της Κύπρου περιλαμβάνονται σχεδόν όλες οι χώρες της ΕΕ πλην Ουγγαρίας και Σλοβακίας, καθώς και του ΝΑΤΟ, πλην Τουρκίας.
Ο κατάλογος αυτός περιλαμβάνει συνολικά 47 χώρες και εδαφικές κτήσεις, μεταξύ των οποίων οι ΗΠΑ, η Μ.Βρετανία και όλες οι χώρες του λεγόμενου «δυτικού συνασπισμού», δηλαδή η Ιαπωνία, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Νότιος Κορέα, αλλά και η Ταϊβάν.
Σύμφωνα με το ρωσικό κρατικό πρακτορείο TASS που επικαλείται πηγές, η λίστα ήρθε ως συνέχεια διατάγματος τού Βλαντίμιρ Πούτιν, σύμφωνα με το οποίο η Μόσχα θα παρέχει στο εξής ανθρωπιστική υποστήριξη, αλλά και διευκολύνσεις για τη μετακίνηση και εγκατάστασή τους στη Ρωσία σε πολίτες των χωρών αυτών, οι οποίοι «συμμερίζονται τις παραδοσιακές ρωσικές πνευματικές και ηθικές αξίες».
Το διάταγμα του Ρώσου προέδρου προβλέπει μια απλοποιημένη διαδικασία για όσους «δεν αποδέχονται τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες συμπεριφορές στις χώρες τους, οι οποίες έρχονται σε αντίθεση με τις παραδοσιακές αξίες», προκειμένου να μετεγκαθίστανται στη Ρωσία. Σύμφωνα με ρωσικές διπλωματικές πηγές ο αριθμός των δυτικών πολιτών, που αξιοποιούν αυτή τη διαδικασία είναι «ήδη αρκετές δεκάδες».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
