 |
|
|  Πέμπτη 3/10
Κάθειρξη πέντε ετών σε πρώην δήμαρχο της Έδεσσας για απιστία
Αφορά έλλειμμα άνω των 4 εκατομμυρίων ευρώ στα ταμεία τού δήμου
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Σε κάθειρξη πέντε ετών καταδικάστηκε πρώην δήμαρχος Έδεσσας που κρίθηκε ένοχος από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης για απιστία, πράξη που συνδεόταν με έλλειμμα άνω των 4 εκατομμυρίων ευρώ στα ταμεία του δήμου, κατά το διάστημα τής διοίκησής του, την περίοδο 2001 έως 2010.
Η ίδια ποινή επιβλήθηκε και στην τότε προϊσταμένη τής οικονομικής υπηρεσίας τού δήμου. Και οι δύο αφέθηκαν ελεύθεροι ενόψει τής δευτεροβάθμιας δίκης, καθώς αποφασίστηκε η έφεση να έχει αναστέλλουσα δύναμη στην εκτέλεση τής ποινής.
Για την ίδια υπόθεση οι δύο κατηγορούμενοι είχαν αθωωθεί τον Νοέμβριο του 2021, ελλείψει δόλου, όπως είχε κρίνει τότε το Δικαστήριο. Κατά της αθωωτικής απόφασης όμως ασκήθηκε αναίρεση από τον ‘Αρειο Πάγο, καθώς δεν υπήρχε επαρκής αιτιολόγηση στο σκεπτικό της απόφασης, με αποτέλεσμα η υπόθεση να επιστρέψει στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων και να δικαστεί από μηδενική βάση και με νέα σύνθεση.
Εκτός από τους δύο παραπάνω που καταδικάστηκαν, σε δίκη είχε παραπεμφθεί κι ο ταμίας του δήμου που στο μεταξύ έχει αποβιώσει. Στο κατηγορητήριο αναφέρεται ότι ο τότε δήμαρχος και η προϊσταμένη των οικονομικών υπηρεσιών δεν προέβησαν στις ενέργειες που όφειλαν για τον έλεγχο των διαχειριστικών πράξεων που εκτελούσε ο ταμίας – δημοτικός υπάλληλος, δεν έλεγχαν το χρηματικό υπόλοιπο της ετήσιας διαχείρισης και υπήρχε μία αταξία σε ό,τι αφορά τους λογαριασμούς εσόδων και εξόδων.
Ο εισαγγελέας της έδρας ζήτησε την απαλλαγή τους, επειδή δεν διαπίστωσε ότι οι κατηγορούμενοι ενήργησαν με δόλο. «Πρέπει να προκύπτει ιδιοτελές κίνητρο ότι ωφέλησαν συγκεκριμένα πρόσωπα, για παράδειγμα προμηθευτές του δήμου, αλλά εδώ δεν εισφέρθηκαν τέτοια στοιχεία», ανέφερε στην αγόρευσή του. Οι δικαστές όμως είχαν διαφορετική άποψη και τους έκριναν ένοχους.
Στις απολογίες τους, οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν την πράξη, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι ο δήμος από το 2002 είχε προσλάβει ορκωτούς λογιστές που ουδέποτε έκαναν λόγο για πραγματικό έλλειμμα και ζημιά στα οικονομικά του δήμου.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
