 |
|
|  Πέμπτη 3/10
Γιατρός τού γνωστού ηθοποιού Μάθιου Πέρι δήλωσε ένοχος για τον θάνατό του απο υπερβολική δόση κεταμίνης!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο δρ. Μαρκ Τσάβεζ, ένας από τους δύο γιατρούς που παρακολουθούσαν τον πρωταγωνιστή των «Friends», Μάθιου Πέρι δήλωσε ένοχος για συνωμοσία σε ομοσπονδιακό δικαστήριο του Λος Άντζελες, σχετικά με τη χορήγηση κεταμίνης στον ηθοποιό.
Είναι το τρίτο πρόσωπο που παραδέχεται την ενοχή του στον απόηχο της θανατηφόρας υπερβολικής δόσης του συγκεκριμένου αναισθητικού στον Καναδό ηθοποιό τον περασμένο χρόνο.
Οι αρμόδιοι εισαγγελείς απέδωσαν ελαφρύτερες κατηγορίες στον Chavez και σε άλλους δύο με αντάλλαγμα τη συνεργασία τους, καθώς κυνηγούν δύο ακόμη άτομα που θεωρούν περισσότερο υπεύθυνους για τον θάνατο του Πέρι. Αυτοί είναι, ο δεύτερος γιατρός φερόμενος ως «έμπορος» της κεταμίνης, δρ. Σαλβαντόρ Πλασένσια και η Τζασβίν Σάνγκα που είναι γνωστή ως «η βασίλισσα της κεταμίνης». Η δίκη τους αναμένεται τον Μάρτιο.
Ο Τσάβεζ παραδέχθηκε στη συμφωνία απολογίας του ότι προμηθεύτηκε κεταμίνη από την πρώην κλινική του και από εταιρεία χονδρικής πώλησης – διανομής, στην οποία υπέβαλε πλαστή συνταγή. Ο δικηγόρος του Μάθιου Μπίνινγκερ δήλωσε τον Αύγουστο ότι είναι «απίστευτα μετανιωμένος» και «προσπαθεί να κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να διορθώσει το λάθος του».
Ο Τσάβεζ είναι ελεύθερος με εγγύηση μέχρι η υπόθεσή του να δικαστεί στις 2 Απριλίου. Παρέδωσε το διαβατήριό του και συμφώνησε να παραδώσει και την άδεια άσκησης ιατρικού επαγγέλματος μεταξύ άλλων όρων. Αν και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης έως και δέκα ετών, ωστόσο, είναι πιθανό να λάβει πολύ μικρότερη ποινή λόγω της συνεργασίας του με τους εισαγγελείς.
Ο Πέρι βρέθηκε νεκρός από τον βοηθό του στις 28 Οκτωβρίου 2023, σε ηλικία 54 ετών. Σύμφωνα με τον ιατροδικαστή η κεταμίνη ήταν η κύρια αιτία θανάτου. Η τραγική είδηση προκάλεσε σοκ σε όλο το κόσμο ενώ ξεκίνησε έρευνα για τον θάνατό του από τις αρχές του Λος Άντζελες αναφέρει η Independent.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
