 |
|
|  Παρασκευή 4/10
Ο πρωθυπουργός Βελγίου χαραχτήρισε «απαράδεκτες οι δηλώσεις τού πάπα για τις αμβλώσεις και τις γυναίκες»
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο πρωθυπουργός τού Βελγίου, Αλεξάντερ ντε Κρόο καταδίκασε τις «απαράδεκτες» δηλώσεις που έκανε ο πάπας Φραγκίσκος για τις αμβλώσεις και τις γυναίκες, με την ευκαιρία της επίσκεψής του στη χώρα αυτή.
Ο φιλελεύθερος, Φλαμανδός πολιτικός, που μίλησε στο Κοινοβούλιο για το θέμα αυτό, υπογράμμισε ότι κάλεσε τον αποστολικό νούντσιο στις Βρυξέλλες, δηλαδή τον πρεσβευτή τού Βατικανού, για να του εκφράσει τη δυσαρέσκειά του.
«Το μήνυμά μου είναι σαφές: όσα συνέβησαν σε αυτήν την επίσκεψη είναι απαράδεκτα», είπε ο Ντε Κρόο.
Ο πάπας χαρακτήρισε «νόμο φονιά» την αποποινικοποίηση τής άμβλωσης που ψηφίστηκε στο Βέλγιο το 1990. Παράλληλα, εξήρε το «θάρρος» τού τότε βασιλιά Μποντουέν (1930-93), ο οποίος ήταν πιστός Καθολικός και πολέμιος της άμβλωσης και έφτασε στο σημείο να αποσυρθεί για μερικές ημέρες από το αξίωμά του για να μην επικυρώσει τον νόμο. Όπως ορίζεται από το Σύνταγμα τού Βελγίου, ο νόμος επικυρώθηκε από την κυβέρνηση, μετά την έγκρισή του από το κοινοβούλιο.
Στο αεροσκάφος που τον μετέφερε στη Ρώμη μετά την τετραήμερη επίσκεψή του στο Βέλγιο, ο ποντίφικας αποκάλεσε «πληρωμένους φονιάδες» τους γιατρούς που κάνουν αμβλώσεις. Την έκφραση αυτή την είχε χρησιμοποιήσει και στο παρελθόν.
«Ζητώ σεβασμό για τους γιατρούς που κάνουν τη δουλειά τους ευσυνείδητα εντός των ορίων που θέτει το νομικό πλαίσιο. Είναι απολύτως απαράδεκτο ένας αρχηγός ξένου κράτους να κάνει τέτοιου είδους δηλώσεις για τους νόμους της χώρας μας», τόνισε ο Αλεξάντερ Ντε Κρόο. «Δεν θα πάρουμε μαθήματα για το πώς ψηφίζονται οι δημοκρατικοί νόμοι από τα κοινοβούλια. Η εποχή που η Εκκλησία υπαγόρευε την ημερήσια διάταξη των πολιτικών έχει παρέλθει», συνέχισε.
«Ζητώ επίσης σεβασμό για τις γυναίκες που θα πρέπει να μπορούν ελεύθερα να αποφασίσουν για το σώμα τους, χωρίς την παρέμβαση τής Εκκλησίας», επέμεινε επίσης ο Ντε Κρόο, ο οποίος παραμένει ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι τον σχηματισμό νέας κυβέρνησης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
