 |
|
|  Πέμπτη 10/10
Τζορτζ Μπάλντοκ
Πέθανε αιφνίδια ο ποδοσφαιριστής τού Παναθηναϊκού-Τουλάχιστον τρεις ώρες ήταν νεκρός μέσα σε πισίνα
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Σε παθολογικά αιτία οφείλεται ο θάνατος του Τζόρτζ Μπάλντοκ σύμφωνα με την πρώτη εξέταση του ιατροδικαστή που έφτασε χθες βράδυ στο σπίτι του 31χρονου άσου του Παναθηναϊκού καθώς δεν εντόπισε χτυπήματα ή μώλωπες στο σώμα του ποδοσφαιριστή. Ωστόσο τα ακριβή αίτια του θανάτου του, θα ανακοινωθούν αφού πρώτα διενεργηθεί νεκροψία – νεκροτομή και ακολούθως ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις στη σορό του. Παράλληλα θα αποσαφηνιστεί πόσες ώρες πριν την ανεύρεση του 31χρονου νεκρού στην ιδιωτική πισίνα της πολυτελούς κατοικίας, επήλθε ο θάνατός του. Η πρώτη εκτίμηση του ιατροδικαστή είναι πως ο παίκτης του Παναθηναϊκού έχασε τη ζωή του, περίπου τρεις ώρες πριν ανευρεθεί νεκρός μέσα στην πισίνα του σπιτιού του, στη Γλυφάδα. Δηλαδή περί τις 19.30 -20.00, ενώ οι Αρχές έφθασαν στο σπίτι στις 22:30, καθώς είχαν ειδοποιηθεί από τον ιδιοκτήτη του.
Το άψυχο σώμα του άτυχου Τζόρτζ Μπάλντοκ, εντοπίστηκε μέσα στην πισίνα, με τον 31χρονο να φοράει το μαγιό του. Επίσης βρέθηκε ένα μπουκάλι βότκας, με μισό περιεχόμενο σε τραπεζάκι δίπλα από την πισίνα, ενώ δεν εντοπίστηκε τίποτε άλλο, που να σχετίζεται με ουσίες, ή φάρμακα. Οι έρευνες της Ασφάλειας, εστιάζονται λοιπόν στο γεγονός ότι βρέθηκε αυτό το μπουκάλι βότκας, το περιεχόμενο του οποίου ενδεχομένως να κατανάλωσε ο άτυχος ποδοσφαιριστής πριν κολυμπήσει, ενώ δεν αποκλείουν να υπήρξε και έτερο άτομο ή άτομα μαζί με τον Μπάλντοκ, πριν συμβεί το μοιραίο στην κατοικία της οδού Διαδόχου Παύλου. Το υλικό από τις κάμερες ασφάλειας δεν έχει ακόμα φτάσει στα χέρια της Αστυνομίας και εκτιμάται ότι θα φωτίσει αυτό το κομμάτι των ερευνών. Επίσης θα ερευνηθεί εξονυχιστικά το πολυτελές διαμέρισμα της Γλυφάδας σε μια προσπάθεια αναζήτησης στοιχείων που να βοηθήσουν ενδεχομένως στην πλήρη διαλεύκανση των συνθηκών θανάτου του ποδοσφαιριστή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
