 |
|
|  Κυριακή 27/10
...μου φερόταν σαν να είμαι υπηρέτης, είπε
Κομμωτής των σταρ τού Χολιγουντ αποκαλύπτει τη χειρότερή τού συνεργασία
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ο διάσημος κομμωτής επωνύμων, Εμάνουελ Μίλερ μίλησε για τις συνεργασίες του με μερικούς από τους μεγαλύτερους σταρ τού Χόλιγουντ.
Μιλώντας στο podcast «What it was Like», αναφέρθηκε μεταξύ άλλων, στην Αν Χάθαγουεϊ, την Τζένιφερ Λόπεζ, την Κέιτ Μπλάνσετ και τον Τζόνι Ντεπ.
Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, η χειρότερη εμπειρία που είχε ήταν με την Αν Χάθαγουεϊ. «Έκανα μια ταινία με την Αν Χάθαγουεϊ, ήταν μια από τις χειρότερες εμπειρίες μου. Η Αν δεν με αναγνώρισε ποτέ σαν άνθρωπο. Για τεσσεράμισι μήνες μου φερόταν σαν να είμαι υπηρέτης», είπε.
Όπως πρόσθεσε αργότερα, η ηθοποιός δεν τον ρώτησε ούτε μια φορά αν ήταν καλά, δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ για εκείνον ή την οικογένειά του και δεν μπήκε σε καμιά προσωπική συζήτηση μαζί του.
«Της έφτιαχνα τα μαλλιά κι ήμασταν μόνοι, ένας προς έναν. Ποτέ δεν είπε "έχεις μια κόρη, έχεις άλλα παιδιά;" ή "πόσο καιρό είσαι παντρεμένος;". Δεν υπήρξε ποτέ προσωπική συζήτηση», αναφέρει.
Ο Μίλερ συνέχισε εξηγώντας πως είχε πολλές φιλικές και ζεστές συζητήσεις με άλλες διασημότητες όλα αυτά τα χρόνια, όπως η Κέιτ Μπλάνσετ, ο Τζόνι Ντεπ και ο Τομ Χανκς, αλλά τόνισε ότι «η Αν Χάθαγουεϊ δεν το έκανε ποτέ αυτό».
«Ξαφνικά μου είπαν ότι η επόμενη καλεσμένη μου ήταν καθ'οδόν και ήταν η Τζένιφερ Λόπεζ», λέει. Όπως είπε, κάποιος από την ομάδα της σταρ ζήτησε από όλους να καθαρίσουν το δωμάτιο, ενώ αναφέρει πως «ξαφνικά επικράτησε ένας μικρός πανικός».
«Έχω κάνει πολλά talk show στο πράσινο δωμάτιο με πολλούς ηθοποιούς, αλλά ποτέ δεν είχα αυτή την εμπειρία. Επέστρεψα κάποια στιγμή στο δωμάτιο για να πάρω το παλτό μου, που το είχα ξεχάσει εκεί. Ήταν κρεμασμένο σε μια καρέκλα. Εκείνη τη στιγμή μπήκε στο δωμάτιο η Τζένιφερ Λόπεζ», περιγράφει.
Ο ίδιος χαιρέτησε ευγενικά την σταρ, όμως εκείνη απλά τον κοίταξε και προχώρησε. «Μου έριξε ένα κενό βλέμμα και μετά κοίταξε τους σωματοφύλακές της και είπε "γιατί αυτό το δωμάτιο δεν έχει καθαριστεί;"», ανέφερε. Όπως λέει, δεν περίμενε τέτοια αντιμετώπιση από εκείνη, αφού είχαν συνεργαστεί ξανά στο παρελθόν στην ταινία «Monster in Law».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
