Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τετάρτη 30/10

ΔΙΚΗ ΜΑΜΟΥΘ ΣΤΟ ΒΕΛΓΙΟ

Κάθησαν στο σκαμνί 120 άνδρες και γυναίκες, για διακίνηση ναρκωτικών- Δεκάδες από αυτούς καταδικάστηκαν



AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr

Η δικαιοσύνη καταδίκασε σε κάθειρξη 17 και 14 ετών τους δύο κύριους κατηγορουμένους σε μια γιγάντια υπόθεση διακίνησης ναρκωτικών στο Βέλγιο, χώρα που αποτελεί κόμβο για το εμπόριο της κοκαΐνης στην Ευρώπη. Η δίκη, η οποία διεξήχθη στις Βρυξέλλες, είχε ασυνήθιστα μεγάλο αριθμό κατηγορουμένων: περισσότεροι από 120 άνδρες και γυναίκες, στους οποίους είχαν προστεθεί τέσσερις επιχειρήσεις, ύποπτες ότι χρησίμευαν αποκλειστικά και μόνο για να καλύψουν παράνομες δραστηριότητες. Περίπου 20 εξ αυτών άκουσαν, φορώντας χειροπέδες, την ετυμηγορία στη Justitia, την πρώην έδρα του ΝΑΤΟ που μετατράπηκε σε δικαστικό κτήριο για δίκες που απαιτούν ενισχυμένη ασφάλεια. Μεταξύ των κατηγορουμένων, οι οποίοι ανήκαν σε διάφορες εθνικότητες -Αλβανοί, Κολομβιανοί, Βέλγοι, Κοσοβάροι, Ουκρανοί ή προερχόμενοι από το Μαγρέμπ-, γύρω στους 12 δικάζονταν ως «επικεφαλής» εγκληματικής οργάνωσης, μεταξύ των οποίων ο Αλγερινός, Αμπντελουάχαμπ Γκερνί. Σε αυτόν τον τελευταίο επιβλήθηκε η βαρύτερη ποινή, 17 χρόνια κάθειρξη, ενώ ο εισαγγελέας είχε ζητήσει 20. Στον Αλβανό, Εριντάν Μουνιόζ Γκερέρο, ο οποίος διαχειριζόταν εργαστήρια παρασκευής κοκαΐνης στις Βρυξέλλες και είχε συλληφθεί τον Οκτώβριο 2021 από τη βελγική αστυνομία, επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 14 ετών. «Έπαιξα και έχασα (…) Επιβεβαιώνω πως διηύθυνα μια ομάδα», αλλά «υπάρχουν εδώ 100 άτομα που δεν γνωρίζω καν», είχε δηλώσει ο Μουνιόζ Γκερέρο κατά την έναρξη της δίκης. Η συνήγορός του, Ναταλί Γκαλάν, είχε ζητήσει την επιείκεια του δικαστηρίου, υπογραμμίζοντας ότι ο πελάτης της είχε δεχθεί να συνεργαστεί στην έρευνα. «Δεν είναι το αφεντικό της αλβανικής μαφίας», είχε δηλώσει. Ορισμένοι ύποπτοι αθωώθηκαν, ενώ δεκάδες άλλοι καταδικάστηκαν σε ποινές από μερικούς μήνες μέχρι πάνω από δέκα χρόνια στη φυλακή. Η υπόθεση αφορά ένα εκτεταμένο διεθνές δίκτυο λαθρεμπορίου κοκαΐνης και κάνναβης, το οποίο διαλύθηκε από τη βελγική αστυνομία το 2021-2022, σε συνεργασία με τις αστυνομίες της Ιταλίας και της Γερμανίας. Πήρε την ονομασία «Encro» επειδή οι ερευνητές βασίστηκαν σημαντικά στην αποκρυπτογράφηση των μηνυμάτων στις πλατφόρμες Encrochat και Sky ECC, που χρησιμοποιούσαν ευρύτατα οι λαθρέμποροι. Ορισμένοι από τους κατηγορουμένους χρησιμοποιούσαν σ’ αυτές πολλά ψευδώνυμα. Τα ναρκωτικά μεταφέρονταν εν γένει μέσα σε εμπορευματοκιβώτια προερχόμενα από τη Νότια Αμερική και το Μαρόκο μέσω του βελγικού λιμανιού της Αμβέρσας, που αποτελεί την πρώτη είσοδο κοκαΐνης στην Ευρώπη, αλλά και μέσω των λιμανιών του Ρότερνταμ (Ολλανδία), του Αμβούργου (Γερμανία) και της Χάβρης (Γαλλία), σύμφωνα με το κατηγορητήριο. Ορισμένοι από τους κατηγορουμένους είχαν προφυλακιστεί στο Βέλγιο μετά τη σύλληψή τους. Άλλοι ήταν ελεύθεροι και άλλοι βρίσκονταν υπό ηλεκτρονική επιτήρηση ή υπό άλλη μορφή δικαστικού ελέγχου. Εκτός από τα παράνομα εργαστήρια παρασκευής κοκαΐνης, ανακαλύφθηκαν επίσης στο Βέλγιο φυτείες κάνναβης μέσα σε αποθήκες.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία