 |
|
|  Παρασκευή 1/11
ΠΡΩΤΑΚΟΥΣΤΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΣΤΗ ΛΕΤΟΝΙΑ
Υποχρεώνουν Ρωσόφωνο βουλευτή να κάνει...φροντιστήριο και να μάθει Λετονικά,αλλιώς ...θα χάσει την έδρα του!!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Το κοινοβούλιο της Λετονίας κάλεσε την Πέμπτη έναν βουλευτή κόμματος που εκπροσωπεί τη ρωσόφωνη μειονότητα της χώρας να περάσει εξετάσεις γλωσσομάθειας για να διακριβωθεί αν γνωρίζει επαρκώς τη λετονική γλώσσα, ώστε να κατέχει τη θέση αυτή.
Σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Λετονίας προέρχεται από τη ρωσική μειονότητα.
Η χώρα προσπαθεί να περιορίσει τη χρήση της ρωσικής γλώσσας στον δημόσιο βίο.
Η ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει ότι οι βουλευτές της χώρας οφείλουν να γνωρίζουν τη λετονική γλώσσα απταίστως.
Μετά τις βουλευτικές εκλογές του 2022 ,ο Βίκτορς Πούκα, βουλευτής του Κόμματος Σταθερότητας που πρόσκειται στη ρωσόφωνη μειονότητα, κατηγορείται ότι δεν πληροί αυτήν την προϋπόθεση.
Ο Πούκα έχει καταδικαστεί κατ’ επανάληψη σε πρόστιμο επειδή δεν εμφανίστηκε στο απαιτούμενο τεστ γλωσσομάθειας. Έδωσε τελικά εξετάσεις την περασμένη εβδομάδα και απέτυχε.
Χθες Πέμπτη το Κοινοβούλιο, με κατεπείγουσα απόφασή του, διέταξε τον Πούκα να περάσει το τεστ, δίνοντάς του το περιθώριο να προσπαθήσει δύο φορές.
«Όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα, η Λετονία είναι η χώρα μου και η περιφέρεια του Λατγκάλε το σπίτι μου. Ο Θεός να ευλογεί τη Λετονία!» είπε ο Πούκα στους δημοσιογράφους, πριν από την ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο.
Εάν ο Πούκα δεν καταφέρει να περάσει το τεστ γλωσσομάθειας μέσα σε διάστημα πέντε μηνών, κινδυνεύει να στερηθεί την έδρα του στο Κοινοβούλιο.
Η Λετονία, μια χώρα της Βαλτικής που αριθμεί μόλις 1,8 εκατ. κατοίκους, ανεξαρτητοποιήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση το 1991 αλλά «κληρονόμησε» μια μεγάλη ρωσική μειονότητα.
Έκτοτε, η Ρίγα προώθησε διάφορες μεταρρυθμίσεις ώστε η λετονική να γίνει η μοναδική γλώσσα διδασκαλίας στα δημόσια σχολεία, υποχρεώνοντας μάλιστα τα ρωσόφωνα εκπαιδευτικά ιδρύματα να αλλάξουν γλώσσα.
Οι λετονικές αρχές άρχισαν μάλιστα να εφαρμόζουν μέτρα απέλασης των Ρώσων πολιτών που δεν πληρούν τον κανόνα που τους υποχρεώνει να γνωρίζουν στοιχειωδώς τη λετονική γλώσσα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
