 |
|
|  Παρασκευή 15/11
Κρίση στην Αϊτή
Εκατοντάδες οικογένειες τράπηκαν σε φυγή για να σωθούν από συμμορίες
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Πανικός επικρατεί σε τομείς της Πορτ-ο-Πρενς, όπου εκατοντάδες οικογένειες τράπηκαν σε φυγή για να σωθούν από συμμορίες που κυρίευσαν την προηγουμένη συνοικία στρατηγικής σημασίας της αϊτινής πρωτεύουσας εναντίον της οποίας έκαναν εφόδους για αρκετούς μήνες, διαπίστωσε ανταποκριτής του Γαλλικού Πρακτορείου.
Κάτοικοι των συνοικιών Ναζόν, Ντελμά 30 και Κριστ-Ρουά φοβούνται πως οι γειτονιές τους θα γίνουν οι επόμενοι στόχοι συμμοριών που λυμαίνονται τη φτωχότερη χώρα του δυτικού ημισφαιρίου και πολλοί έφυγαν, με τα πόδια, με αυτοκίνητα, με μοτοσικλέτες, έχοντας μαζί τους κάποια ρούχα, σημαντικά έγγραφα, ακόμη και κάποια έπιπλα που μπορούσαν να μεταφέρουν.
Η συνοικία Σολινό έπεσε προχθές Τετάρτη, την κατέλαβε η «Viv Ansanm» («Ζούμε Μαζί»), συμμαχία συμμοριών που σχηματίστηκε τον Φεβρουάριο και οι ενέργειές της οδήγησαν στην παραίτηση του αμφιλεγόμενου de facto πρωθυπουργού Αριέλ Ανρί.
Προσπαθούσε να κυριεύσει την περιοχή αυτή επί μήνες, καθώς προσφέρει στρατηγικά πλεονεκτήματα: πρόσβαση σε σημαντικούς οδικούς άξονες και τη σύνδεση με άλλες συνοικίες υπό τον ζυγό της στο κέντρο.
«Ζούσα στη Σολινό. Δεν μπορώ να μείνω πλέον. Κακοποιοί με έδιωξαν από το σπίτι μου. Δεν έχω πουθενά αλλού να πάω. Θα ζήσω στον δρόμο», είπε η Μαρζορί, με λιγοστά προσωπικά της είδη που μετέφερε πακεταρισμένα πάνω στο κεφάλι, κοντά στη Ναζόν. «Δεν μπορώ πλέον να ακούω να σφυρίζουν σφαίρες. Κάνει κακό στην ψυχική μου υγεία. Είμαι εξουθενωμένη».
Εκατοντάδες κάτοικοι βρήκαν καταφύγιο στα τοπικά γραφεία του γραφείου προστασίας του πολίτη (OPC) στη συνοικία Μπουρντόν, τα οποία μετατράπηκαν σε κέντρο υποδοχής εκτοπισμένων, όπως πολλές άλλες δημόσιες υπηρεσίες και σχολεία τους τελευταίους μήνες.
«Ο μεγάλος μου γιος σκοτώθηκε από κακοποιούς τον Μάρτιο της περασμένης χρονιάς εκεί κάτω, στη Ντελμά. Πυρπόλησαν το σπίτι μου. Κατέφυγα στη Σολινό, σε άλλο σπίτι. Αλλά έβαλαν φωτιά και σ’ αυτό», αφηγήθηκε ο Αβενέλ, πρόσφυγας στο OPC, μαζί με τη γυναίκα του και τρία παιδιά τους.
Από τη Δευτέρα, το Πορτ-ο-Πρενς ζει στους ρυθμούς της νέας κλιμάκωσης της βίας της Viv Ansanm, με φόντο πολιτική κρίση που κορυφώθηκε με την αποπομπή του πρωθυπουργού Γκάρι Κονίλ από το προεδρικό συμβούλιο μετάβασης και την αντικατάστασή του από τον επιχειρηματία Αλίξ Ντιντιέ Φιλς-Εμέ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
