 |
|
|  Δευτέρα 25/11
Έμφυλη βία
Μια γυναίκα δολοφονείται κάθε 10΄ από τον σύντροφό της κάπου στον κόσμο
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τουλάχιστον 85.000 γυναίκες και νεαρά κορίτσια δολοφονήθηκαν από πρόθεση σε παγκόσμια κλίμακα το 2023, στην πλειονότητά τους από τους συντρόφους τους, συγγενείς τους ή οικεία τους πρόσωπα, σύμφωνα με αριθμούς που δημοσιοποίησε ο ΟΗΕ, κάνοντας λόγο για «επίπεδο που προκαλεί συναγερμό» όσον αφορά τους φόνους αυτούς που τονίζει πως θα μπορούσαν να είχαν «αποφευχθεί».
«Το σπίτι παραμένει ο πιο επικίνδυνος τόπος» για τις γυναίκες, καθώς το 60% εξ όσων μετατράπηκαν σε θύματα δολοφονήθηκαν από «τον σύντροφό τους ή άλλα μέλη της οικογένειάς τους», αναφέρουν σε έκθεσή τους το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (ONUDC στα γαλλικά, UNODC στα αγγλικά) και η υπηρεσία ΟΗΕ Γυναίκες.
Με άλλα λόγια, διαπράττονται 140 δολοφονίες γυναικών ή κοριτσιών κάθε μέρα, ή μια κάθε 10 λεπτά.
Το φαινόμενο «ξεπερνά τα σύνορα, πλήττει όλες τις κοινωνικές κατηγορίες και τις ηλικιακές ομάδες», με την Καραϊβική, της κεντρική Αμερική και την Αφρική να είναι οι περιφέρειες που πλήττονται περισσότερο σε παγκόσμια κλίμακα, μπροστά από την Ασία.
Στην αμερικανική ήπειρο και στην Ευρώπη, οι γυναικοκτονίες διαπράττονται στην πλειονότητά τους από τον σύντροφο. Στον υπόλοιπο κόσμο, οι δράστες είναι συχνά συγγενείς πρώτου βαθμού.
Πολλά από τα θύματα κατήγγειλαν πριν από τον θάνατό τους ότι υπέστησαν σωματική, σεξουαλική ή ψυχολογική βία, σύμφωνα με τα δεδομένα που είναι διαθέσιμα για κάποιες χώρες, ανάμεσά τους τη Γαλλία. Που «υποδεικνύει ότι πολλοί φόνοι θα μπορούσαν είχαν αποφευχθεί», για παράδειγμα με την επιβολή «περιοριστικών μέτρων από δικαστήρια».
Σε περιοχές όπου είναι εφικτό να διαπιστωθεί κάποια τάση, ο δείκτης των γυναικοκτονιών παραμένει στάσιμος, ή υποχωρεί πολύ ελαφρά από το 2010, κάτι που δείχνει ότι αυτή η μορφή βίας «είναι ριζωμένη στις πρακτικές και στους κανόνες» κι είναι δύσκολο να εξαλειφθεί, επισημαίνει το ONUDC, που αναλύει αριθμούς συγκεντρωμένους σε 107 χώρες.
Παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται σε αρκετές χώρες, «οι γυναικοκτονίες διατηρούνται σε επίπεδο που προκαλεί συναγερμό», σύμφωνα με τους συγγραφείς της έκθεσης αυτές. Αλλά δεν είναι «πεπρωμένο» αυτό, τονίζει η διευθύντρια της υπηρεσίας ΟΗΕ Γυναίκες, η Σίμα Μπαχούς, καλώντας τις χώρες να κάνουν πολύ πιο αυστηρό το νομοθετικό οπλοστάσιό τους και να βελτιώσουν τη συγκέντρωση δεδομένων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
