 |
|
|  Τρίτη 26/11
΄Εγκλημα στις ΗΠΑ διαλευκάνθηκε μετά απο 45 χρόνια
Η αστυνομία εντόπισε τον δολοφόνο μέσω DNA,αλλά στο μεταξύ αυτός εχει πεθάνει...
CNN,zougla.gr
Στις 9 Φεβρουαρίου 1979, η 17χρονη Έστερ Γκονζάλες πήγαινε με τα πόδια στο σπίτι της αδελφής της στο Μπάνινγκ της Καλιφόρνια, περίπου 135 χιλιόμετρα ανατολικά του Λος Άντζελες. Δεν έφτασε ποτέ.
Την επόμενη μέρα, το πτώμα της βρέθηκε σε έναν σωρό χιονιού έξω από έναν αυτοκινητόδρομο κοντά στο Μπάνινγκ.
Της επιτέθηκαν κατά τη διάρκεια του περιπάτου της, τη βίασαν και την ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου, δήλωσαν οι αρχές.
Οι αστυνομικοί περιέγραψαν τον άγνωστο άνδρα που βρήκε το πτώμα ως «εριστικό». Ο Λούις Ράντολφ «Ράντι» Γουίλιαμσον τηλεφώνησε στον σερίφη της κομητείας για να αναφέρει το πτώμα και είπε ότι δεν γνώριζε αν επρόκειτο για άνδρα ή γυναίκα. Ο Γουίλιαμσον κλήθηκε αργότερα να περάσει από ανιχνευτή ψεύδους και βγήκε «καθαρός», κάτι που τον απάλλαξε από οποιαδήποτε κατηγορία, τότε.
Μετά από 45 χρόνια, οι αρχές στην Καλιφόρνια κατάφεραν επιτέλους να πουν στην οικογένεια Γκονζάλες ποιος πιστεύουν ότι σκότωσε την 17χρονη Έστερ. Το Γραφείο Σερίφη της Κομητείας Ρίβερσαϊντ χρησιμοποίησε DNA και εγκληματολογική γενεαλογία για να ταυτοποιήσει τον δολοφόνο, ο οποίος αποδείχθηκε ότι ήταν ο ίδιος άνδρας που ανέφερε στις αρχές ότι βρήκε το πτώμα της κοπέλας.
Η ομάδα ανέβασε ένα δείγμα σπέρματος από την σκηνή του εγκλήματος στο Συνδυασμένο Σύστημα Ευρετηρίου DNA, αλλά δεν προέκυψε κάτι. Το 2023, έστειλαν διάφορα στοιχεία σε ένα γενετικό εργαστήριο στο Τέξας που ειδικεύεται στην εγκληματολογική γενεαλογία και στην ταυτοποίηση θυμάτων σε ανεξιχνίαστες δολοφονίες.
Ο Γουίλιαμσον πέθανε το 2013 και στο πλαίσιο της αυτοψίας είχε ληφθεί ένα δείγμα του αίματός του, το οποίο ταυτίστηκε τελικά με το DNA του δείγματος σπέρματος που ανακτήθηκε από το πτώμα του Γκονζάλες.
Η μεγαλύτερη αδελφή της Έστερ, Ελίζαμπεθ έγραψε σε email προς το CNNi: «Είμαστε χαρούμενοι γι’ αυτό, αλλά, αφού ο τύπος πέθανε, λίγο λυπημένοι που δεν θα υπάρξει καμία ποινή για τη δολοφονία της».
Η 64χρονη σήμερα Ελίζαμπεθ και η Έστερ Γκονζάλες είχαν μόλις ένα χρόνο διαφορά ηλικίας.
Η Έστερ ήταν το τέταρτο από τα επτά παιδιά της οικογένειας. Ο μεγαλύτερος αδελφός της Έστερ, Έντι, έγραψε στο Facebook: «Η οικογένεια Γκονζάλες θα ήθελε να ευχαριστήσει το Γραφείο Σερίφη της Κομητείας Ρίβερσαϊντ για την καλή δουλειά του. Μετά από 40 χρόνια η πληγή κλείνει για την οικογένεια Γκονζάλες».
«Δεν ξέρω αν μπορείς να πεις ότι είσαι χαρούμενος που τελείωσε, γιατί εξακολουθεί να είναι μια τρομερή τραγωδία, αλλά ελπίζω ότι μπορεί να κλείσει το τραύμα αυτής της οικογένειας», δήλωσε ο Τζέισον Κόρεϊ, κύριος ερευνητής της υπόθεσης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
