 |
|
|  Παρασκευή 29/11
Φρίκη στη Ρωσία
Βίασε 17χρονη και την άφησε να την φάνε ζωντανή τα γουρούνια!!!
Daily Mail,protothema.gr
Συγκλονίζει τη Ρωσία η δολοφονία μίας 17χρονης σε αγρόκτημα. Την κοπέλα βίασε, ξυλοκόπησε και την άφησε στα γουρούνια για να τη φάνε ζωντανή υπάλληλος τού πατέρα της, προκειμένου να τον εκδικηθεί.
Ο 41χρονος Ιγκόρ Ζάικα ομολόγησε πως επιτέθηκε στην 17χρονη Μιλένα Σεβελίοβα και πιστεύεται ότι την κακοποίησε και την άφησε αναίσθητη για να την κατασπαράξουν τα γουρούνια, με σκοπό να αποκρύψει τον βιασμό.
Ο εργάτης γης κατηγορείται ότι γρονθοκόπησε τη Μιλένα, τη χτύπησε με ένα ξύλο και όταν έπεσε αναίσθητη τη βίασε. Η 17χρονη βρισκόταν στο αγρόκτημα της οικογένειάς της, στο Κρασνογιάρσκ και τάιζε τα γουρούνια όταν δέχτηκε επίθεση.
Αρχικά οι Αρχές θεώρησαν πως η 17χρονη είχε δεχτεί επίθεση από τα γουρούνια αλλά μετά από έρευνα η αστυνομία κατέληξε ότι επρόκειτο για δολοφονία και ο δράστης ήταν ο Ιγκόρ, σύμφωνα με την Daily Mail.
Κατά την ανάκρισή του, ο άνδρας είπε: «μπήκα μέσα και εκεί ήταν η κόρη του διευθυντή και τσακωθήκαμε». Ωστόσο, δεν ομολόγησε τον βιασμό και ισχυρίστηκε πως επιτέθηκε με ένα ξύλο στην 17χρονη ενώ τη γρονθοκόπησε στο κεφάλι. Στη συνέχεια πήρε το κινητό της έφηβης και το ξύλο και τα κατέστρεψε καίγοντάς τα.
«Ο άνδρας άφησε σκόπιμα το κορίτσι για να το φάνε τα γουρούνια, επειδή ήξερε ότι τα ζώα θα της επιτίθονταν», αναφέρει δημοσίευμα του ειδησεογραφικού πρακτορείου Readovka.
Τη σορό της 17χρονης ανακάλυψε ένας 18χρονος φίλος της, αφού είχαν επικοινωνήσει μαζί του οι γονείς της διότι δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Πλησιάζοντας το χοιροστάσιο, αντίκρισε το αποτρόπαιο θέαμα και ζήτησε βοήθεια ενώ κάλεσε και ασθενοφόρο.
Ρωσικά ΜΜΕ αναφέρουν για τον δράστη: «ως κάποιος που ζούσε στο χωριό όλη του τη ζωή και εργαζόταν με ζώα, καταλάβαινε ότι θα μπορούσαν να “αποτελειώσουν” το κορίτσι. Στην πραγματικότητα, υπολόγιζε σε αυτό: τα γουρούνια θα ακρωτηρίαζαν το σώμα και θα έμοιαζε με ατύχημα».
Ο Ιγκόρ Ζάικα κατηγορείται για δολοφονία και βιασμό. Στο παρελθόν είχε καταδικαστεί για επίθεση με μαχαίρι στον αδερφό του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
